แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ตายเป็นคนร้ายขึ้นไปทำการลักทรัพย์บนเรือนจำเลย จำเลยเป็นเด็กหนุ่มอายุ 16 ปี อยู่เฝ้าบ้านตามลำพัง ได้พบคนร้านในห้องเรือนมีอาวุธมีดปลายแหลมถือ – ขู่จะทำร้ายทั้งเก็บทรัพย์บนเรือนพยายามจะพาเอาไปด้วย จำเลยจึงเอาพร้าฟันผู้ตายซึ่งเป็นคนร้ายถึงแก่ความตาย การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจใช้พร้า เป็นอาวุธฟันนายฝิ้น ทองนวล ถึงแก่ความตายโดยเจตนา
จำเลยให้การว่า ได้ฟันนายฝิ้นถึงแก่ความตายจริง โดยเข้าใจว่านายฝิ้นผู้ตายจะลักของ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘ ประกอบ มาตรา ๖๘ ให้วางโทษจำคุกจำเลยไว้ ๔ ปี จำเลยอายุไม่เกิน ๑๖ ปี ลดมาตราส่วนโทษให้กึ่งหนึ่งตามมาตรา ๗๕ จำคุกจำเลย ๒ ปี คำให้การชั้นสอบสวนของจำเลยเป็๋นประโยชน์แก่การพิจารณาอยู่มาก บรรเทาโทษลดให้อีก ๑ ใน ๓ ตาม มาตรา ๗๘ คงให้จำคุกจำเลยไว้มีกำหนด ๑ ปี ๔ เดือน พร้าของกลางริบ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า นายสวัสดิ์จำเลยไม่มีความผิด ให้ยกฟ้อง มีดของกลางคืนเจ้าของ
อัยการโจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ขณะเกิดเหตุโจทก์ไม่มีพยานรู้เห็นว่าจำเลยเป็นคนฟันผู้ตาย หากแต่จำเลยรับว่าได้ฟันผู้ตายจริง เพราะผู้ตายเป็นคนร้านขึ้นมาลักทรัพย์บนเรือนของบิดามารดาจำเลย ดังนั้น การที่คนร้ายมีพวกร่วมมืออีกสองคนขึ้นไปทำการลักทรัพย์บนเรือนจำเลย จำเลยเป็นเด็กรุ่นหนุ่มมีอายุเพียง ๑๖ ปี อยู่เฝ้าบ้านตามลำพัง ได้พบคนร้านในห้องเรือนมีอาวุธมีดปลายแหลมถือ – ขู่จะทำร้ายทั้งเก็บทรัพย์บนเรือนพยายามจะพาเอาไปด้วย ก็ชอบที่จะทำการป้องกันชีวิตและทรัพย์สินของจำเลย แม้จำเลยจะฟันผู้ตายไปหลายที ก็เห็นได้ว่าจำเลยไม่สามารถยับยั้งในเมื่อผู้ตายยังไม่ได้วางอาวุธ ต่อเมื่อผู้ตายถูกฟันล้มลงแล้วจำเลยก็มิได้ทำร้ายต่อไป การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ ไม่มีความผิดตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๖๘ ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษามานั้น ชอบด้วยรูปคดี ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน
