แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำให้ปืนลั่นโดยประมาท เปนเหตุให้กะสุนปืนถูกเขาตาย ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยใช้ปืนยิงถูกเขาตายโดยเข้าใจว่าเปนหมูป่าดังนี้ ไม่ถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง
ฟ้องว่าตัดช่องเข้าลักทรัพย์ได้ความว่าลอดช่อง เข้าลักทรัพย์ไม่ถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำโดยประมาทปราศจากความระมัดระวังอันควรเปนวิสัยของปรกติชน เปนเหตุให้ปืนลั่นถูกนายขาวตาย ขอให้ลงโทษตามมาตรา ๒๕๒
จำเลยให้การว่า ใช้ปืนยิงนายขาวตายจริง เพราะเข้าใจว่าเปนหมูป่า
โจทก์ขอแก้ฟ้อง ประโยคที่ว่าเปนเหตุให้ปืนลั่นถูกนายขาวเปนว่า เปนเหตุให้กะสุนปืนที่จำเลยยิงถูกร่างกายนายขาว
สาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้ และเมื่อสืบพยานโจทก์ปาก ๑ แล้วให้งด แล้วพิพากสาว่า คดีไม่ใช่เปนเรื่องจำเลยประมาทเปนเหตุให้ปืนลั่นถูกนายขาวตามฟ้อง แต่เปนเรื่องจำเลยตั้งใจยิงนายขาวโดยสำคัญผิดว่าเปนหมูป่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง ให้ยกฟ้อง
สาลอุทธรณ์พิพากสายืน แต่มีความเห็นแย้ง
โจทก์ดีกา สาลดีกาวินิจฉัยว่า ตามคำบันยายฟ้องมีใจความว่าจำเลยทำให้นายขาวถึงตายโดยประมาท ส่วนการที่จำเลยยิงถูกนายขาวโดยเข้าใจว่าเปนหมูป่า แม้เปนการยิงโดยตั้งใจแต่ก็อวดเปนการทำให้นายขาวตายโดยอาวุธปืนโดยประมาทเช่นเดียวกัน จึงถือว่าทางพิจารณาต่างกับฟ้องไม่ได้ ที่สาลล่างว่าตามฟ้องจำเลยทำปืนลั่นโดยประมาท แต่พิจารณาได้ความว่าจำเลยยิงไปโดยตั้งใจ แต่ประมาทไม่ดูให้ดีจึงยิงเอานายขาวเข้านั้นเปนแต่เพียงรายละเอียดปลีกย่อย มิฉะนั้นถ้าโจทก์ฟ้องว่าจำเลยตัดช่องเข้าไปลักทรัพย์ แต่ไม่ได้ความว่าจำเลยตัดช่อง เปนแต่ลอดช่องเข้าไป มิต้องยกฟ้องหรือจึงพิพากสายกคำพิพากสาสาลล่างให้ดำเนินคดีต่อไป
