แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ลักษณะพะยาน ศาลฎีกาสั่งให้ศาลเดิมสืบพะยานมฤดก พินัยกรรมหายศาลต้องให้โอกาศคู่ความสืบข้อความในพินัยกรรม
ย่อยาว
คดีนี้คู่ความรับกันว่า ร. ผู้มรณภาพได้ทำพินัยกรรมไว้ ๒ ฉบับ ๆ แรกลงวันที่ ๑๐ กันยายน พ.ศ. ๒๔๖๓ ฉบับหลังทำเมื่อเดือนพฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๗๐ หนังสือฉบับแรก โจทก์คัดสำเนาส่งศาลแล จำเลยรับว่า ร. ได้ทำไว้จริงเปนอันฟังได้ แต่ฉบับหลังนั้น จำเลยเถียงว่าหนังสือฉบับหลังนั้น ร.ได้ยกเลิกหนังสือฉบับแรกเสียแล้วโดยใช้หนังสือฉบับหลังแทนแต่ต้นหนังสือฉบับหลังนั้น โจทก์อ้างว่า จำเลยลักเก็บเอาไป ฝ่าย จำเลยเถียงว่า โจทก์รักษาไว้ แต่หนังสือฉบับหลังนั้นทำเช่นเดียวกับหนังสือฉบับแรก แต่หาค้นฉบับหรือสำเนามาแสดงไม่ได้แลหนังสือฉบับหลังนั้นมีข้อความอย่างไรทราบไม่ได้ จำเลยจึงฎีกาคัดค้านคำพิพากษา ศาลล่างว่า ศาลต้องให้โอกาศแก่ โจทก์ จำเลยนำพะยานบุคคลผู้ที่ลงชื่อรู้เห็นในพินัยกรรมมาบรรยายว่ามีข้อความแก้ใขหรือยกเลิกหนังสือฉบับก่อนประการใดแน่ เพราะคู่ความต่างโต้เถียงกันมา
ศาลฎีกาจึงสั่งให้ส่งสำนวนคืนไปศาลล่างจัดการสืบพะยานโจทก์จำเลยตามที่กล่าวนี้เสร็จแล้วให้ส่งสำนวนคืนไปยังศาลฎีกา
