แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ข้อความใดที่โจทก์มิได้อุทธรณ์ขึ้นมาฎีกาไม่ได้
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม. ๑๑๘ – ๑๕๘ – ๑๕๙ – ๒๘๒ ศาลเดิม ตัดสินว่าจำเลยมีผิดตาม ม. ๒๘๒ ตอน ๒ กะทงเดียวส่วนข้อหาอื่นให้ยกเสีย
จำเลยฝ่ายเดียวอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ตัดสินว่าจำเลยยังไม่มีผิดตาม ม. ๒๘๒ แลนอกนี้ยืนตาม
โจทก์ฎีกาว่าจำเลย ควรมีผิดตาม ม.๑๑๘-๑๕๘-๑๕๙
ศาลฎีกาเห็นว่า ตามข้อฎีกาของโจทก์โจทก์ฎีกาไม่ได้ เพราะข้อเหล่านั้นโจทก์มิได้อุทธรณ์แลคดีอันยุตติในชั้นศาลอุทธรณ์แล้ว ส่วนข้อความผิดตาม ม. ๒๘๒ โจทก์ก็มิได้ฎีกาขึ้นมา ให้ยกฎีกาโจทก์เสีย
