แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องขอให้ลงโทษฐานปล้นพิจารณาได้ความว่าจำเลยมีความผิดฐานส้องโจรลงโทษจำเลยไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นผู้ร้ายปล้นทรัพย์ของ ผ.ไปขอให้ลงโทษตามม.๓๐๑
ศาลเดิมฟังว่านายโล๊ะ แลนายลีเป็นผู้ร้ายปล้นจริง ให้จำคุกคนละ ๑๐ ปี แลให้ลดโทษนายลีคงเหลือ ๗ ปี ส่วนจำเลยอีก ๔ คนคือ ล.น.ย. แล บ. พิจารณาไม่สมข้อหาให้ปล่อยตัวไป
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาเป็นข้อกฎหมายว่าก่อนปล้นจำเลยกับพวกมัวสุมประชุมกันตกลงแล้วจึงไป ฉะนั้นแม้ ล.น.ย. แล บ.จำเลย ๔ คนนี้ทางพิจารณาไม่พอฟังว่าไปลงมือปล้นด้วยก็ยังต้องมีผิดฐานสมคบเข้าส้องโจรตามมาตรา ๑๘๑ เพราะเป็นประเภทเดียวกัน
ศาลฎีกาเห็นว่าข้อที่โจทก์อ้างว่าจำเลยมั่วสุมประชุมกันก่อนปล้นแท้จริงเป็นข้อที่ศาลล่างกล่าวถึงคำพะยานเพื่อประกอบข้อชี้ขาดว่าจำเลยได้มาปล้นมิได้ยกข้อความตอนนี้ขึ้นวินิจฉัยโดยฉะเพาะ เพราะคู่ความมิได้ทุ่มเถียงกันขึ้นมา จึงเป็นการบรรยายเหตุผลมากกว่าที่จะฟังว่าเป็นคำชี้ขาด แลแม้จะฟังตามที่โจทก์ฎีกาก็เห็นว่าลงโทษจำเลย ๔ คนนี้ไม่ได้ เพราะโจทก์มิได้กล่าวพรรณาความตอนนี้ทั้งมิได้อ้างบทขอให้ลงโทษฐานนี้ด้วย แลจำเลยเองก็มิได้ให้การต่อสู้ไว้เพิ่งปรากฎจากคำพะยานว่าก่อนปล้นได้มีการประชุมกันเป็นการนอกข้อหาคำให้การ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
