แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฉ้อโกง ยักย้ายทรัพย์ ฉ้อเจ้าหนี้
ย่อยาว
ป.รับเงินของ ล.มาแล้วมอบช้างให้ ล.ไว้เปนจำนำ ต่อมา ป.ขอรับช้างไปเลี้ยง ล.มอบให้มาภายหลัง ล.ทราบว่าช้างนั้นตกอยู่แก่ ช.โดย ป.จะหลีกเลี่ยงไม่ใช้หนี้แก่ ล.โจทย์จึงฟ้องขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๓๐๘ – ๓๐๙ – ๓๑๔ ป.ต่อสู้ว่าช้างนั้นพลัดหายไป
ศาลอุทธรณ์กรุงเทพฯ ตัดสินว่า ป.มีผิดตามมาตรา ๓๐๙
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ไม่เห็นพ้องด้วยศาลอุทธรณ์ เพรามาตรา ๓๐๙ นี้ประสงค์ลงโทษลูกหนี้ที่ทุจริตในการขัดขวางหรือป้องกันการแบ่งปันทรัพย์ของลูกหนี้ระหว่างพวกเจ้าหนี้ทั้งหลายหากินถึงคดีเช่นนี้ไม่ แลไม่เห็นว่าจำเลยจะมีผิดเข้าเกณฑ์แห่งมาตรา ๓๐๘ – ๓๑๔ ที่โจทย์ขอให้ยกฟ้องโจทย์
