คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 911/2504

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เครื่องหมายการค้าของจำเลยตามคำของจดทะเบียนที่โจทก์ฟ้องว่าเลียนหรือลอกเบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์นั้น เมื่อไม่มีลักษณะเหมือนหรือคล้ายของโจทก์อันจะทำให้เกิดสับสนหรือหลงผิดว่าสินค้าของจำเลยเป็นของโจทก์แล้ว ก็ไม่มีเหตุที่โจทก์จะอ้างว่าโจทก์มีสิทธิดีกว่า และไม่มีเหตุที่ศาลจะบังคับให้จำเลยถอนคำขอจดทะเบียน หรือห้ามไม่ให้จำเลยใช้เครื่องหมายการค้าแต่ประการใด

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าเขียนเป็นอักษรโรมัน Dr.West’s โดยได้คิดประดิษฐ์ขึ้นใช้กับสินค้าแปรงสีฟันและได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าในประเทศอื่นและประเทศไทย ต่อมาจำเลยไปขดจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าแปรงสีฟัน โจทก์คัดค้านเพราะเป็นการเลียนแบบเหมือนคล้ายเครื่องหมายการค้าของโจทก์ แต่จำเลยไม่ยินยอม จึงขอให้ศาลยังคับให้จำเลยถอนคำขอจดทะเบียนและห้ามใช้เครื่องหมายการค้าดังกล่าว
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีได้ความตามท้องสำนวนว่า โจทก์ได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าสำหรับสินค้าแปรงสีฟันไว้ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๙๒ โดยใช้อักษรโรมันว่า “Dr.West’s” โดดๆ ไม่มีลวดลายประกอบ แต่เมื่อใช้กับสินค้าออกสู้ท้องตลาดกลับมีลวดลายประกอบและมีอักษรโรมันเพิ่มเติมขึ้นอีก ๒-๓ บรรทัด ส่วนจำเลยได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าสำหรับแปรงสีฟังไว้เมื่อ พ.ศ. ๒๔๙๘ โดยมีลักษณะเป็นอักษรโรมันว่า “Dr.William’s” อยู่บรรทัดต้น ใต้ลงมามีอักษรโรมันอีก ๒ บรรทัดอยู่ภายในกรอบระหว่างกรอบมีลวดลายอีกด้วย โจทก์คัดค้าน นายทะเบียนวินิจฉัยว่า เครื่องหมายกาค้าทั้งสองนี้ไม่มีลักษณะเหมือนหรือคล้ายกัน จึงให้ยกคำร้องคัดค้านของโจทก์
ศาลฎีกาได้พิเคราะห์เปรียบเทียบเครื่องหมายการค้าของทั้งสองฝ่ายแล้วปรากฎชัดดังคำวินิจฉัยของศาลล่างทั้งสองว่า เครื่องหมายการค้าของจำเลยตามคำขอจดทะเบียนที่โจทก์ฟ้องว่าเลียนหรือลอกแบบเครื่องหมายการค้าของจำเลยตามคำขอจดทะเบียนที่โจทก์ฟ้องว่าเลียนหรือลอกแบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์นั้น ไม่มีลักษณะเหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์อันจะทำให้เกิดสับสนหรือหลงผิดไปได้ดังที่โจทก์กล่าวในฟ้อง จึงไม่มีเหตุที่โจทก์จะอ้างได้ว่าโจทก์มีสิทธิในสลากเครื่องหมายการค้าตามคำขอจดทะเบียนดีกว่าจำเลย และไม่มีเหตุที่ศาลจะบังคับให้จำเลยถอนคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตลอดจนห้ามไม่ให้จำเลยใช้เครื่องหมายการค้าดังคำขอท้ายฟ้องของโจทก์แต่ประการหนึ่งประการใด
ส่วนที่โจทก์ฎีกาขึ้นมาว่า สลากเครื่องหมายการค้าที่จำเลยใช้ปิดหลอดสินค้าแปรงสีฟันของจำเลยเหมือนหรือคล้ายสลากเครื่องหมายการค้าของโจทก์ที่ใช้อยู่และได้ขอจดทะเบียนไว้แล้ว ทำให้โจทก์เสียหายนั้น เห็นว่า กรณีจะเป็นอย่างไรก็ตาม ก็ไม่อาจทำให้โจทก์ชนะคดีได เพราะสลากเครื่องหมายการค้าของจำเลยเป็นคนละเครื่องหมายกับที่โจทก์ฟ้งอ กรณีจึงตกเป็นว่าโจทก์ตั้งใจพิพาทกับจำเลยด้วยเครื่องหมายการค้าอันหนึ่งของโจทก์ที่เพิ่งนำไปขอจดทะเบียนในวันยื่นฟ้องคดีนี้โดยอ้างว่าจำเลยเลียนหรือลอกแบบมาใช้เป็นสลากปิดหลอดแก้วแปรงสีฟังของจำเลย ซึ่งจำเลยมิได้จดทะเบียนไว้ แต่โจทก์กลับมาฟ้องขอให้ศาลบังคับจำเลยเกี่ยวกับเครื่องหมายเลขการค้าของจำเลยอีกอันหนึ่งซึ่งจำเลยได้จดทะเบียนไว้ โดยอ้างว่าเลียนหรือลอกเครื่องหมายการค้าของโจทก์ หาได้ฟ้องขอให้ศาลบังคับเกี่ยวกับเครื่องหมายของจำเลยที่หมาย จ.๘ ดังที่ตั้งใจพิพาทกับจำเลยไม่ คดีจึงไม่มีประเด็นว่าเครื่องหมายโจทก์ที่หมาย จ.๔ กับเครื่องหมายของจำเลยที่หมาย จ. ๘ จะมีลักษณะเหมือนหรือคล้ายกันหรือไม่ ดังนี้ ฟ้องของโจทก์จึงไม่มีทางที่จะชนะคดีจำเลยได้
พิพากษายืน

Share