แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยเปนผู้ครอบครองสัตว์ของผู้อื่นต้องแสดงบริสุทธิมิฉะนั้นต้องมีผิดฐานรับของโจร ตาม พรบ สัตว์ พาหนะ ร.ศ. 119 ม. 20
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องว่า อ. รับซื้อกระบือ ๑ ตัว และ ก. รับซื้อกระบือ ๒ ตัวจากคนร้าย ฝ่ายจำเลยรับว่ามีกระบือไว้จริงแต่แสดงบริสุทธิไมได้โจทก์ขอให้ลงโทษปรับฝ่ายโจทก์แถลงว่าไม่ปรากฏว่ากระบือของใครหายมาแลไม่ได้ความว่าใครเปนเจ้าของ โจทก์ จำเลยทั้ง ๒ ฝ่ายไม่สืบพะยาน อ. เปนคนบังคับอังกฤษจดทะเบียนภายหลัง สัญญา ศาลล่างเสนอการวินิจฉัยต่อศาลคดีต่างประเทศว่า กฎหมายอาญามาตรา ๓๒๑ อันเปนบทที่จะ ลงโทษจำเลยตาม พรบ สัตว์พาหนะ ร.ศ. ๑๑๙ ม. ๒๐ นั้น ต้องเปนน่าที่ของ โจทก์ต้องนำสืบว่ากระบือนั้นได้มาโดยการกระทำผิด กฎหมาย แต่ โจทก์ไม่สืบในข้อนี้ ศาลจะ ลงโทษจำเลยไม่ได้
ศาลคดีต่างประเทศแลศาลอุทธรณ์เห็นว่าเปนน่าที่ จำเลยจะต้องนำสืบ เมื่อ จำเลยไม่นำสืบแสดงบริสุทธิ์ต้องมีโทษฐานรับของโจรตามมาตรา ๓๒๑ ให้ จำคุกคนละ ๖ เดือนลดตามมาตรา ๕๙ คงให้จำคุกคนละ ๓ เดือนแลอ้างฎีกาที่ ๔๘๘/๑๓๐, ๓๖/๕๙, ๗๘๒/๖๐,๑๑๒๑/๖๗
ฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์
