แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พ.ร.บ. ยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 4 ได้ให้นิยามศัพท์คำว่า “จำหน่าย” หมายความว่า ขาย จ่าย แจก แลกเปลี่ยน ให้ ดังนั้น การที่จำเลยส่งมอบ 3, 4 – เมทิลลีนไดออกซีเมทแอมเฟตามีนของกลางให้แก่สายลับที่เข้าล่อซื้อแม้จะยังไม่ได้ชำระเงินให้จำเลย ก็ถือว่าเป็นการจำหน่ายตามบทกฎหมายดังกล่าวแล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องและแก้ไขคำฟ้อง ขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๔, ๗, ๘, ๑๕, ๖๖, ๑๐๒ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๓, ๘๓ และริบของกลาง
จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๑๕ วรรคสอง, ๖๖ วรรคหนึ่ง ฐานมีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายและจำหน่าย ๓,๔ – เมทิลลีนไดออกซีเมทแอมเฟตามีน เป็นกรรมเดียวผิดต่อกฎหมายหลายบท แต่ละบทมีอัตราโทษเท่ากัน ลงโทษฐานจำหน่ายเพียงบทเดียวตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๐ ให้จำคุกคนละ ๒๕ ปี ชั้นจับกุมจำเลยทั้งสองให้การรับสารภาพเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗๘ หนึ่งในสาม คงจำคุกคนละ ๑๖ ปี ๘ เดือน ริบ ๓,๔ – เมทิลลีนไดออกซีเมทแอมเฟตามีนของกลาง คืนเครื่องโทรศัพท์เคลื่อนที่และรถยนต์ของกลางแก่เจ้าของ
จำเลยที่ ๑ อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค ๙ พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดฐานมียาเสพติดให้โทษในประเภท ๑ ไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายเพียงบทเดียว ส่วนการกำหนดโทษและการลดโทษให้เป็นไปตามคำพิพากษาของศาลชั้นต้น นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ และจำเลยที่ ๑ ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า
พิเคราะห์แล้ว ข้อเท็จจริงเบื้องต้นรับฟังเป็นยุติได้ว่า ในวันเวลาและสถานที่เกิดเหตุตามฟ้อง เจ้าพนักงานตำรวจกองกำกับการกองบังคับการ ๕ กองบังคับการตำรวจปราบปรามยาเสพติด ๑ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา จับกุมจำเลยทั้งสองพร้อมกับยึดได้ ๓,๔ – เมทิลลีนไดออกซีเมทแอมเฟตามีน อันเป็นยาเสพติดให้โทษในประเภท ๑ จำนวน ๓๐๐ เม็ด รถยนต์ ๑ คัน จดทะเบียนในประเทศมาเลเซียหมายเลขทะเบียน เคเอพี ๒๕๑๗ และโทรศัพท์เคลื่อนที่ ๑ เครื่องเป็นของกลาง
คดีมีปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาของโจทก์ว่า จำเลยทั้งสองกระทำความผิดฐานจำหน่าย ๓,๔ – เมทิลลีนไดออก-ซีเมทแอมเฟตามีนของกลางด้วยหรือไม่ เห็นว่า ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๔ ได้ให้นิยามศัพท์คำว่า “จำหน่าย” หมายความว่า ขาย จ่าย แจก แลกเปลี่ยน ให้ ดังนั้น การที่จำเลยที่ ๑ ส่งมอบ ๓,๔ – เมทิลลีนได-ออกซีเมทแอมเฟตามีนของกลางให้แก่สายลับและสายลับก็นำไปส่งมอบให้พันตำรวจโทชาติชาย นิโครธานนท์ ผู้จับกุมจำเลยทั้งสอง แม้จะยังไม่ได้ชำระเงินให้จำเลยที่ ๑ ก็ถือว่าเป็นการจำหน่ายตามบทกฎหมายดังกล่าวแล้ว จำเลยทั้งสองจึงมีความผิดฐานนี้ด้วย ที่ศาลอุทธรณ์ภาค ๙ พิพากษายกฟ้องฐานนี้ ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย ฎีกาของโจทก์ฟังขึ้น
ส่วนที่จำเลยที่ ๑ ฎีกาขอให้ลงโทษสถานเบานั้น เห็นว่า ศาลล่างทั้งสองใช้ดุลพินิจในการลงโทษจำคุก เหมาะสมแก่พฤติการณ์แห่งคดีแล้ว ไม่มีเหตุที่ศาลฎีกาจะเปลี่ยนแปลงแก้ไข ฎีกาข้อนี้ของจำเลยที่ ๑ ฟังไม่ขึ้นเช่นกัน
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้บังคับคดีไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
