แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พิมพ์แบบใบอนุญาตประกอบโรคศิลปฯ แล้วยังพิมพ์ปลอมลายมือชื่อประธานกรรมการและเลขาธิการนายทะเบียนย่อมเป็นการเสียหายแก่ผู้นั้น ถึงแม้จะยังไม่ได้กรอกเลขที่ของใบอนุญาตชื่อผู้รับอนุญาตและเลขท้าย พ.ศ. ก็ถือว่าเป็นผิดฐานปลอมหนังสือราชการตาม มาตรา 222
แบบพิมพ์ใบอนุญาตประกอบโรคศิลปฯ ที่พิมพ์ลายมือชื่อประธานกรรมการและเลขาธิการนายทะเบียนด้วย ถือได้ว่าเป็นหนังสือตามมาตรา 6(18)
ข้อฎีกาที่ว่าการที่จำเลยพิมพ์แบบใบอนุญาตประกอบโรคศิลปฯ51 ฉบับจะเป็นผิดฐานปลอมหนังสือหรือไม่นั้นเป็นข้อกฎหมายจำเลยย่อมฎีกาได้
อ้างฎีกาที่ 595/2481
ย่อยาว
คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันทำปลอมใบอนุญาตประกอบโรคศิลปฯ แผนปัจจุบันในสาขาพยาบาลออกให้แก่นายทวี ดารา 1 ฉบับกับจำเลยยังได้ทำปลอมแบบใบอนุญาตประกอบโรคศิลปแผนปัจจุบันสาขาพยาบาลกับปลอมรอยประทับลายมือชื่อนายแพทย์ชู ศีตะจิตต์และขุนนิทเทสสุขกิจ อีก 51 ฉบับ จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยที่ 1 ปลอมใบอนุญาตประกอบโรคศิลปของกลางจริง ให้จำคุก 2 ปี ตามมาตรา 222, 224 ส่วนจำเลยที่ 2 ไม่ได้ความชัดว่าสมคบกับจำเลยที่ 1 ให้ยกฟ้อง
นายยุ่งเฮา จำเลยที่ 1 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน แต่มีผู้พิพากษานายหนึ่งมีความเห็นแย้งว่า (1) หนังสือใบอนุญาตประกอบโรคศิลปที่มีชื่อนายทวีดารานั้นเป็นหนังสือปลอม แต่ก็เป็นตัวอย่างให้จำเลยพิมพ์แบบพิมพ์ (2) แบบพิมพ์ที่ยังไม่ได้กรอกชื่อผู้อนุญาต พ.ศ. เลขใบอนุญาตรวม 51 ฉบับนั้นยังไม่เพียงพอจะถือได้ว่าเป็นหนังสือตาม มาตรา 6(18) แห่งกฎหมายลักษณะอาญา แม้จะได้พิมพ์ลายมือชื่อของนายแพทย์ชู ศีตะจิตต์ และขุนนิทเทสสุขกิจ แล้วก็ตาม ก็เป็นแต่เพียงปลอมแบบพิมพ์เท่านั้น ยังไม่เป็นการปลอมหนังสือตามความมุ่งหมายแห่ง มาตรา 222 และยังไม่สามารถจะเกิดการเสียหายจึงควรพิพากษายกฟ้องนายยุ่งเฮาจำเลยที่ 1 ด้วย
นายยุ่งเฮาจำเลยที่ 1 ฎีกา ข้อฎีกาที่ศาลฎีกาสั่งรับคือใบอนุญาตประกอบโรคศิลปรวม 51 ฉบับซึ่งจำเลยพิมพ์ขึ้นนั้นจะเป็นความผิดตาม มาตรา 222, 224หรือไม่
ศาลฎีกาเห็นว่านอกจากจำเลยได้พิมพ์แบบพิมพ์ปลอมแล้วยังพิมพ์ปลอมลายมือชื่อของนายแพทย์ชู ศีตะจิตต์ ประธานกรรมการและขุนนิทเทสสุขกิจเลขาธิการนายทะเบียนอีกด้วย พึงถือได้ว่าใบอนุญาตประกอบโรคศิลปของกลางเป็นหนังสือตาม มาตรา 6(18) แห่งกฎหมายลักษณะอาญาซึ่งอาจใช้เป็นพยานยันนายแพทย์ชู ศีตะจิตต์ และขุนนิสเทส สุขกิจได้ การกระทำของจำเลยย่อมเป็นการเสียหายแก่นายแพทย์ชู ศีตะจิตต์ และขุนนิเทสสุขกิจ โดยมิต้องสงสัยแม้จำเลยยังไม่ได้กรอกเลขที่ขอใบอนุญาต ซึ่งผู้ได้รับอนุญาตและเลขท้ายของ พ.ศ. ก็เป็นผิดฐานปลอมหนังสือราชการแล้ว เพราะตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 222 ข้อ 1 ได้บัญญัติไว้โดยชัดแจ้งว่าการทำปลอมขึ้นทั้งฉบับหรือแต่ส่วนใดส่วนหนึ่งเรียกว่าปลอมหนังสือทั้งสิ้น
จึงพิพากษายืน
