แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
มีผู้ร้ายลักกระบือไปวันหนึ่ง รุ่งขึ้นอีกวันหนึ่งพวกเจ้าทรัพย์ตามไปพบจำเลยกำลังจูงกระบือนั้นไป ลงโทษฐานรับของโจร
ย่อยาว
ได้ความว่าเมื่อวันขึ้น ๘ ค่ำเดือน ๗ พ.ศ.๒๔๗๑ เวลากลางคืน มีผู้ร้ายลักกระบือของ ง.และ ท.ไป ๒ ตัว รุ่งขึ้น ๙ ค่ำเจ้าทรัพย์จึงรู้สึกและออกติดตามพร้อมด้วย ด.ห. พอเวลา ๒๑ นาฬิกาพบจำเลยกับ ย.กำลังพากระบือไป ย.เปนคนจูง น.ตามหลังกระบือ ว.ขึ่กระบืออีกตัวหนึ่งตามมา พวกเจ้าทรัพย์จะเข้าจับ น.ว.ทิ้งกระบือวิ่งหนี ย.เงื้อมีดจะฟัน ด. ง.เอาปืนยิง ย.ตาย ดังนี้
ศาลเดิมตัดสินว่าพะยานโจทก์มีเหตุสงสัยให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่า พะยานโจทก์เบิกความว่าเชื่อว่าจำจำเลยได้จริง เพราะเวลานั้นเดือนหงายเห็นกันในระยะใกล้ ๆ และเปนคนรู้จักกัน จึงให้ลงโทษ น.ว.ฐานรับของโจรตาม ม.๓๒๑ จำคุกคนละ ๑ ปี เพิ่มโทษ น.ตาม ม.๗๒ อีก ๑ ใน ๓ เปน ๑ ปี ๔ เดือน
