คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 882/2510

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

การรับเงินไปเป็นทุนหมุนเวียนในการซื้อของเพื่อส่งให้ผู้จ่ายเงินนำไปขายแล้วคิดหักบัญชีกันตามที่ได้ปฏิบัติสืบต่อกันมา ไม่ถือเป็นการกู้ยืม แม้ไม่มีหลักฐานเป็นหนังสือ ก็ฟ้องร้องให้คืนเงินที่รับไปเกินกว่าราคาของที่จัดซื้อส่งให้ได้

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยรับเงินล่วงหน้าไปจากโจทก์ โดยสัญญาจะซื้อลำใยส่งไปให้โจทก์จัดการขายหักค่าใช้จ่ายแล้วหักหนี้เงินที่จำเลยรับล่วงหน้าไป ต่อมาจำเลยงดส่งลำใย เงินของโจทก์ยังค้างที่จำเลย ขอให้บังคับจำเลยคืนเงิน

จำเลยให้การว่าโจทก์ซื้อลำใยของจำเลยไปขายโดยชำระค่าลำใยเป็นเช็คและโจทก์ซื้อเชื่อลำใยจากจำเลยยังไม่ได้ชำระเงิน ขอให้ศาลพิพากษายกฟ้องโจทก์ และฟ้องแย้งขอให้บังคับโจทก์ชำระเงินที่ซื้อเชื่อลำใย

ศาลชั้นต้นฟังว่าโจทก์ตกลงให้จำเลยส่งลำใยไปให้ร้านมารดาโจทก์จัดการจำหน่าย โดยหักค่าใช้จ่ายและค่านายหน้ากัน และฟังว่าจำเลยรับเงินล่วงหน้าไปเกินกว่าลำใยที่จำเลยจัดส่ง พิพากษาให้จำเลยคืนเงินให้โจทก์และยกฟ้องแย้งของจำเลย

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงเช่นเดียวกับศาลล่างทั้งสอง ส่วนที่จำเลยฎีกาว่าเงินสดที่จำเลยรับไป เป็นเงินที่จำเลยยืมไปโดยไม่มีหลักฐานเป็นหนังสือ ฟ้องเรียกคืนจากจำเลยไม่ได้นั้น ศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยได้รับเงินสดไปจากโจทก์ โดยมิใช่เป็นการกู้ยืม แต่เป็นการรับไปเป็นทุนหมุนเวียนในการซื้อขายลำใยระหว่างโจทก์จำเลย ซึ่งได้ปฏิบัติสืบต่อกันมาโดยมีหนี้เกี่ยวค้างกันอยู่เป็นลำดับ โจทก์จึงหาต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือมาแสดงตามที่จำเลยฎีกาไม่

พิพากษายืน

Share