แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยออกเช็คเพื่อใช้แทนสัญญากู้ ไม่ใช่ออกเช็คเพื่อชำระหนี้ การกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ ๑ จดทะเบียนเป็นห้างหุ้นส่วนจำกัด ซึ่งเป็นนิติบุคคลตามกฎหมาย โดยมีจำเลยที่ ๒ เป็นหุ้นส่วนผู้จัดการ จำเลยทั้งสองร่วมกันออกเช็คของธนาคารแห่งอเมริกา สาขากรุงเทพฯ รวม ๒ ฉบับ ให้แก่นางอรพรรณ หาญสมบูรณ์ เพื่อเป็นการชำระหนี้ เมื่อเช็คถึงกำหนดสั่งจ่ายแล้ว นางอรพรรณ หาญสมบูรณ์ได้นำเช็คไปขึ้นเงิน แต่ธนาคารแห่งอเมริกาปฏิเสธการจ่ายเงิน อ้างว่าบัญชีผู้สั่งจ่ายปิดแล้ว ทั้งนี้ โดยจำเลยร่วมกันออกเช็คโดยขณะออกไม่มีเงินอยู่ในบัญชีอันพึงจะให้ใช้เงินได้ และโดยเจตนาที่จะไม่ให้มีการใช้เงินตามเช็ค ขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. ๒๔๙๗ มาตรา ๓ ประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๘๓
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นเชื่อว่านางอรพรรณรับเช็ค ๒ ฉบับดังกล่าวไว้เพื่อเป็นประกันเงินกู้ จำเลยไม่ได้ออกเช็คโดยเจตนาที่จะไม่ให้มีการใช้เงินตามเช็ค เอาผิดแก่จำเลยไม่ได้ จึงพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายว่า แม้จำเลยได้ออกเช็คเพื่อใช้แทนสัญญากู้ก็ตาม การกระทำของจำเลยก็เป็นความผิดแล้ว
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีนี้โจทก์ฎีกาได้แต่เฉพาะปัญหาข้อกฎหมาย ศาลฎีกาจะต้องฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลอุทธรณ์ได้วินิจฉัยมาแล้วจากพยานหลักฐานในสำนวน ซึ่งฟังว่าจำเลยออกเช็คเพื่อประกันเงินกู้ กล่าวคือ เป็นการออกเช็คให้เพื่อใช้แทนสัญญากู้ ไม่ใช่ออกเช็คเพื่อให้ชำระหนี้ ดังนั้น การกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. ๒๔๙๗ มาตรา ๓ จึงพิพากษายืน.
