คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 862/2473

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ผู้ที่จะมีผิดตามมาตราข้างบนนี้ จะต้องปรากฏว่ามีเจตนาจะหากำไรหรือเพื่ออนาจาร เพียงได้ความว่าเด็กสมัคร์ใจไปอย่างเดียวเท่านั้น ไม่พอจะชี้ขาดว่ามีผิดได้

ย่อยาว

ได้ความว่าจำเลยพาเด็กหญิงระเบียบอายุ ๑๒ ปี ไปจากผู้ปกครองโดยความรักใคร่และคิดจะเลี้ยงดูเปนภรรยา โจทก์ขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๒๔๖-๒๔๗ และ ๒๗๕
ศาลล่างทั้ง ๒ ตัดสินให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกาเปนปัญหากฎหมายว่า แม้ หญิงระเบียบไปกับจำเลยโดยสมัคร์ใจก็ดี แต่พึ่งมีอายุ ๑๒ ปี จำเลยต้องมีผิดตาม ม.๒๗๕
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ผู้ที่จะมีผิดตามมาตรา ๒๗๕ นี้ จะต้องให้ได้ความว่าจำเลยพาไปโดยเจตนาจะหากำไรหรือเพื่ออนาจาร เพียงแต่ได้ความว่าเด็กไปโดยสมัคร์ใจอย่างเดียวยังไม่พอ และในคดีนี้ข้อเท็จจริงไม่ปรากฏว่าจำเลยมีเจตนาทุจริตตามเกณฑ์ทีกล่าวนี้ จึงตัดสินยืนตามศาลล่าง

Share