แหล่งที่มา : สำนักวิชาการ
ย่อสั้น
เมทแอมเฟตามีนของกลางที่จำเลยร่วมกับพวกนำเข้าเพื่อจำหน่ายและมีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายเป็นจำนวนเดียวกันจึงเป็นการกระทำอันเป็นกรรมเดียวเป็นความผิดต่อกฎหมายหลายบท หาใช่ความผิดหลายกรรมต่างกันตามคำพิพากษาของศาลล่างทั้งสอง ปัญหาดังกล่าวเป็นข้อกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย ศาลฎีกาจึงมีอำนาจยกขึ้นอ้างและแก้ไขให้ถูกต้องตาม ป.วิ.อ. มาตรา 195 วรรคสอง ประกอบมาตรา 225
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ.2522 มาตรา 4, 11, 12, 13, 18, 62, 81 พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 มาตรา 4, 6, 7, 8, 15, 26, 65, 66, 102 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 32, 33, 83, 91 ริบเมทแอมเฟตามีนและของกลางอื่นทั้งหมด
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ.2522 มาตรา 11, 62 วรรคหนึ่ง, 81 พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 มาตรา 15 วรรคสาม (2), 65 วรรคสอง, 66 วรรคสาม การกระทำของจำเลยเป็นความผิดหลายกรรมต่างกัน ให้เรียงกระทงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ฐานร่วมกันมีเมทแอมเฟตามีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย ให้ประหารชีวิตฐานร่วมกันนำเข้าเมทแอมเฟตามีนเพื่อจำหน่าย ให้ประหารชีวิต ฐานเป็นคนต่างด้าวเข้ามาในราชอาณาจักรโดยไม่ได้รับอนุญาตสองกระทง ให้จำคุกกระทงละ 1 เดือน ฐานเป็นคนต่างด้าวเดินทางออกนอกราชอาณาจักรโดยไม่ผ่านช่องทางหรือด่านตรวจคนเข้าเมือง จำคุก 1 เดือน และฐานเป็นคนต่างด้าวอยู่ในราชอาณาจักรโดยไม่ได้รับอนุญาต จำคุก 1 เดือน เมื่อลงโทษประหารชีวิตแล้วจึงไม่อาจนำโทษจำคุกมารวมด้วยคงลงโทษประหารชีวิตจำเลยเพียงสถานเดียว ริบเมทแอมเฟตามีนและกระเป๋าเดินทางของกลาง คำขออื่นนอกจากนี้ให้ยก
โจทก์และจำเลยไม่อุทธรณ์ ศาลชั้นต้นส่งสำนวนมายังศาลอุทธรณ์ภาค 6 ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 245 วรรคสอง
ศาลอุทธรณ์ภาค 6 พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 มาตรา 15 วรรคสอง (เดิม), 65 วรรคสอง (เดิม), 66 วรรคสอง (เดิม) สำหรับโทษและนอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ที่จำเลยฎีกาขอให้ลงโทษในการกระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดสถานเบานั้น เห็นว่า แม้จำเลยร่วมกับพวกนำเข้าเมทแอมเฟตามีนของกลางเพื่อจำหน่ายและมีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย จำนวนถึง 89,800 เม็ด น้ำหนัก 8,515.03 กรัม มีปริมาณคำนวณเป็นสารบริสุทธิ์ถึง 889.74 กรัม ซึ่งเป็นปริมาณที่มาก แต่ทางนำสืบของโจทก์ปรากฎว่าขณะเกิดเหตุจำเลยไม่ได้อยู่แต่ลำพัง ในชั้นสอบสวนจำเลยก็ให้การปฏิเสธว่ามิได้กระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด ดังนั้น การที่จำเลยให้การรับสารภาพในชั้นพิจารณา ย่อมเป็นเหตุให้นำไปประกอบการรับฟังข้อเท็จจริงจากพยานโจทก์ที่นำสืบจนเป็นยุติ เชื่อได้ว่าในวันเกิดเหตุ จำเลยร่วมกับพวกนำเข้าเมทแอมเฟตามีนของกลางเพื่อจำหน่ายและมีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายจำนวน 89,800 เม็ด น้ำหนัก 8,515.03 กรัม มีปริมาณคำนวณเป็นสารบริสุทธิ์ได้ 889.74 กรัม คำรับสารภาพของจำเลยในชั้นพิจารณาจึงเป็นเหตุให้ศาลฟังพยานโจทก์จนเป็นที่พอใจว่าจำเลยได้กระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดจริง ซึ่งเป็นการให้ความรู้แก่ศาลอันเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา นับว่าคดีมีเหตุบรรเทาโทษ ที่ศาลล่างทั้งสองไม่ลดโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 ให้แก่จำเลยนั้น ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย และเห็นสมควรแก้ไขให้เหมาะสมแก่พฤติการณ์แห่งรูปคดี ฎีกาของจำเลยฟังขึ้น
อนึ่ง เมทแอมเฟตามีนของกลางที่จำเลยร่วมกับพวกนำเข้าเพื่อจำหน่ายละมีไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายเป็นจำนวนเดียวกัน จึงเป็นการกระทำอันเป็นกรรมเดียวเป็นความผิดต่อกฎหมายหลายบท หาใช่ความผิดหลายกรรมต่างวาระกันตามคำพิพากษาของศาลล่างทั้งสอง ปัญหาดังกล่าวเป็นข้อกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย ศาลฎีกาจึงมีอำนาจยกขึ้นอ้างและแก้ไขให้ถูกต้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 195 วรรคสอง ประกอบมาตรา 225”
พิพากษาแก้เป็นว่า ความผิดฐานร่วมกันนำเข้าเมทแอมเฟตามีนเพื่อจำหน่ายและความผิดฐานร่วมกันมีเมทแอมเฟตามีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย เป็นการกระทำอันเป็นกรรมเดียว เป็นความผิดต่อกฎหมายหลายบทให้ลงโทษจำเลยในความผิดฐานร่วมกันนำเข้าเมทแอมเฟตามีนเพื่อจำหน่าย อันเป็นกฎหมายบทที่มีโทษหนักที่สุดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90 ลงโทษประหารชีวิต จำเลยให้การรับสารภาพในชั้นพิจารณา เป็นการให้ความรู้แก่ศาลอันเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาคดีมีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 ประกอบมาตรา 52 (1) ให้หนึ่งในสาม คงลงโทษจำเลยจำคุกตลอดชีวิต และไม่อาจนำโทษในกระทงความผิดฐานอื่นตามคำพิพากษาศาลล่างทั้งสองมารวมลงโทษได้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 (3) นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 6
