แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เงินที่จำเลยไห้เปนสินบนแก่เจ้าพนักงานเปนสิ่งของที่จำเลย ได้ไช้สำหรับกะทำความผิดสาลสั่งริบเงินนั้นได้ตาม ม. 27 ก.ม. อาญา.
ย่อยาว
โจทฟ้องว่าจำเลยไห้สินบนแก่นายสิบตำหรวดตรีจำปา ๔๐ บาทโดยเจตนาจะจูงไจไห้ปล่อยตัวจำเลยซึ่งต้องหาว่าลอบลักเล่นการพนันและถูกจับตัวมา เจ้าพนักงานจึงได้ยึดเงินสินบนไว้เปนของกลาง
จำเลยไห้การปติเสธ
สาลชั้นต้นพิพากสาลงโทสจำเลยตาม ม. ๑๒๕ ก.ม. อาญา ริบเงินของกลาง
จำเลยอุธรน์สาลอุธรน์พิพากสายืน แต่มีความเห็นแย้งว่า ริบเงินของกลางไม่ได้
จำเลยดีกา สาลดีกาเห็นว่าคดีมีประเด็นที่จะต้องวินิฉัยหยู่ว่าเงินของกลางนั้น จำเลยได้ไช้เปนสินบนที่ขอไห้หรือมิไช่ข้อเท็ดจิงไนคดีนี้ฟังได้ว่า จำเลยเอาเงิน ๔๐ บาท ออกจากกะเป๋ากางเกงส่งไห้ ส.ต.ต. จำปา พายหลังที่ได้พูดขอไห้ปล่อยตัวเงิน ๔๐ บาทนั้น จึงเปนสิ่งของที่จำเลยได้ไช้สำหรับกะทำความผิดโดยมิต้องสงสัย สาลสั่งริบเงินนั้นได้ตาม ม. ๒๗ ก.ม. อาญา จึงพิพากสายืนตามสาลอุธรน์.
