แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ลูกหนี้ร่วมกันต้องรับผิดต่อกันเป็นส่วนเท่ากัน วิธีพิจารณาแพ่ง ฎีกาอุทธรณ์ศาลเดิมให้จำเลยใช้เงินแก่โจทก์ 1500 บาท ศาลอุทธรณ์แก้ข้อเท็จจริงอันเป็นประเด็นสำคัญแลให้จำเลยใช้เพียง 250 บาทดังนี้เป็นแก้มากคู่ความฎีกาได้
ย่อยาว
ศาลเดิมฟังว่า อ.สามีจำเลยแลโจทก์ได้ทำสัญญากู้เงิน ร.มา ๓๐๐๐ บาท โจทก์ผู้เดียวได้ชำระหนี้รายนี้ให้ ร.หมดแล้ว จึงให้จำเลยชำระหนี้แก่โจทก์ ๑๕๐๐ บาท
ศาลอุทธรณ์ฟังว่า เมื่อ อ. แลโจทก์กู้เงินรายนี้มา แล้ว อ.ได้ใช้เงินไป ๒๐๐๐ บาท อ.รับมาเพียง ๑๐๐๐ บาท แล อ.ได้นำต้นเงินไปชำระให้ ร.แล้ว ๗๕๐ บาท ยังคงเป็นหนี้อยู่อีก ๒๕๐ บาท จึงให้จำเลยใช้เงินเพียง ๒๕๐ บาท
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าคดีนี้ศาลอุทธรณ์แก้ไขคำตัดสินศาลเดิมในข้อเท็จจริงอันเป็นประเด็นสำคัญ ทั้งแก้ไขจำนวนเงินให้จำเลยรับผิดน้อยลง คือว่าเป็นการแก้ไขมาก คู่ความมีสิทธิฎีกาได้ แลเห็นว่า โจทก์ แล อ.เป็นลูกหนี้ร่วมกัน ไม่มีข้อกำหนดเป็นอย่างอื่น เพราะฉะนั้นโจทก์แล อ. ต้องรับผิดระวางกันเองคนละครึ่งซึ่งจำเลยจะต้องใช้เงินซึ่งเป็นส่วนของ อ.ให้โจทก์ ๑๕๐๐ บาท แต่ อ. ได้ชำระดอกเบี้ยไป ๑๑๒๘ บาท เงินจำนวนนี้คงเป็นส่วนของโจทก์ครึ่งหนึ่ง คือ ๕๖๔ บาท ซึ่งต้องเอาหักออกจาก ๑๕๐๐ บาท คงเหลือที่จำเลยจะต้องใช้ให้โจทก์ ๙๓๖ บาท
