แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ซื้อน้ำมันมะพร้าวจากที่ยักยอกของเขาไปเจ้าของทรัพย์ย่อมฟ้องเรียกคืนได้
จำเลยซื้อน้ำมันมะพร้าวจากบุคคลที่นำมาขายยังสำนักงานของจำเลยไม่ถือว่าเปนการซื้อไนตลาดตาม ม. 1332. ป.พ.พ.
ย่อยาว
โจทฟ้องว่า นายสุดไจนายฟัดยักยอกน้ำมันมะพร้าวของโจท ๗๕ ถังไปขายแก่บริสัทจำเลยผู้ยักยอกถูกฟ้องและสาลลงโทสไปแล้ว จำเลยเปนผู้รับซื้อน้ำมันมะพร้าวจากผู้ทุจริตหาได้กัมสิทธิ์ไม่ จึงขอไห้สาลบังคับไห้จำเลยคืนน้ำมันมะพร้าวหรือไช้ราคา
จำเลยไห้การว่าได้รับซื้อไว้โดยสุจริตและมีค่าตอบแทน ทั้งได้ซื้อไนท้องตลาดและซื้อจากพ่อค้าที่ขายของชนิดนี้ด้วย ย่อมได้กัมสิทธิ์
สาลชั้นต้นและสาลอุธรน์ ฟังว่าจำเลยรับซื้อไว้โดยสุจริต แต่จำเลยมิได้ซื้อไนท้องตลาดและไม่ได้ซื้อจากบุคคล ซึ่งเปนพ่อค้าขายของชนิดนี้ กรนีไม่เข้า ม. ๑๓๓๒ ป.พ.พ. จึงพิพากสาไห้จำเลยคืนราคาน้ำมันของกลางเปนเงิน ๗๓๘๑ บาท ๒๕ สตางค์
จำเลยดีกาคัดค้านว่า จำเลยได้ซื้อน้ำมันมะพร้าวรายพิพาทไนท้องตลาด หรือมิฉนั้นก็ได้ซื้อจากพ่อค้าซื้อขายของชนิดนี้ ควนได้กัมสิทธิ์
สาลดีกาเห็นว่าการที่จำเลยซื้อน้ำมันมะพร้าวรายนี้ จากนายสุดไจโดยนายสุดไจนำมาขายไห้ที่สำนักงานจำเลยนั้นจะเรียกว่าจำเลยได้ซื้อไนท้องตลาดตาม ม. ๑๓๓๒ ป.พ.พ. ไม่ได้ เพราะ ม. ๑๓๓๒ นี้ เปนบทยกเว้นตัดรอนสิทธิติดตามเอาคืนซึ่งทรัพย์สินของเจ้าของกัมสิทธิฉะนั้นคำว่าท้องตลาดไนที่นี้ จึงมีความหมายไนทางจำกัดถึงสถานที่ที่เขามีสินค้าไว้เสนอขานแก่ประชาชนทั่วไนโดยปรกติ สำหรับข้อที่จำเลยว่าได้ซื้อจากพ่อค้าซึ่งขายของชนิดนั้น ๆ สาลดีกาเห็นว่า จำเลยสืบสแดงไม่ได้เลยว่านายสุดไจเปนพ่อค้าขายน้ำมันมะพร้าว จึงพิพากสายื่นตามสาลล่าง.
