แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ใช้มีดหรือขวานไม่ปรากฎชัดฟันเขาถูกที่หน้าผากเป็นบาดแผลกว้าง 2 ซ.ม. ยาว 7 ซ.ม. ลึก 1 ซ.ม. แพทย์ลงความ เห็นว่าอาการสาหัสรักษาเกินกว่า 20 วัน ผู้เสียหายเบิกความว่า ต้องรักษาอยู่ประมาณ 60 วันจึงหาย ระหว่างรักษา ทำงานการไม่ได้เพราะเสียวเดี๋ยวนี้งานเบาทำได้ งานหนักทำไม่ได้ แม้แพทย์ผู้รักษาจะเบิกความว่า บาดแผลผู้ เสียหายรักษา 10 วัน หายก็ดี แต่ก็ว่าบาดแผลข้างในยังไม่หาย ต้องทำการรักษากันอยู่ตลอดมา เพราะเกี่ยวกับเส้น ประสทอีกด้วย ดังนี้ วินิจฉัยว่า เป็นบาดแผลถึงสาหัสตามกฎหมาย./
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยสมคบกันทำร้ายร่างกายนายทองหล่อ และฆ่านายตุ๊ ขอให้ลงโทษ
จำเลยปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า นายตันจำเลยผิดตามมาตรา ๒๕๔ ก.ม.ลักษณะอาญาจำคุก ๑ ปี นอกจากนี้ให้ยกฟ้อง
โจทก์ฝ่ายเดียวอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็ฯว่าพยานแตกต่างกัน พิพากษาให้ยกฟ้องทั้งหมด
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษนายตัน
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า นายตันจำเลยทำร้ายนายทองหล่อจริง
สำหรับบาดแผลของนายทองหล่อ ปรากฎตามใบชัณสูตรว่า ถูกตรงหน้าผากกว้าง ๒ ซ.ม. ยาว ๗ ซ.ม. ลึก ๑ ซ.ม. แพทย์ ลงความเห็นว่าอาการสาหัส รักษาเกินกว่า ๒๐ วัน ตามคำนายทองหล่อว่าต้องรักษาอยู่ประมาณ ๖๐ วันจึงหายระหว่าง รักษาทำงานการไม่ได้ เพราะเสียวเดี๋ยวนี้งานเบาทำได้ งานหนักไม่ได้ แม้นายจำรัสแพทย์ผู้รักษานายทองหล่อจะเบิก ความว่า บาดแผลนายทองหล่อรักษาอยู่ ๑๐ วันหายก็ดี แต่ก็ว่าบาดแผลข้างในยังไม่หาย ต้องทำการรักษากันอยู่ตลอดมา เพราะเกี่ยวกับเส้นประสาทอีกด้วย ดังนี้ ฟังได้ว่า บาดแผลของนายทองหล่อถึงบาดเจ็บสาหัสตามกฎหมาย.
จึงพิพากษาแก้ว่า นายตันจำเลยผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๖ จำคุก ๓ ปี ลดตามมาตรา ๕๙ เสีย ๑ ใน ๓ คงจำคุก ๒ ปี.
