แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้จัดการยี่ห้อเป็นตัวแทนของยี่ห้อ ตั้งผู้จัดการยี่ห้อซื้อขายสังหาริมทรัพย์ไม่จำต้องทำเป็นหนังสือ
ย่อยาว
ปรากฏว่าจำเลยที่ ๑ เป็นเจ้าของโรงสีไฟยี่ห้อตันยู่ฮะและจำเลยที่ ๒ เป็นผู้จัดการ ได้ทำการค้าขายเข้าสารกับโจทก์ และได้รับเงินค่าเข้าจากโจทก์เป็นจำนวนเกินกว่าราคาเข้าที่ส่ง และในใบรับเงินนั้นมีชื่อจำเลยที่ ๒ เป็นผู้เซ็นรับและประทับตรายี่ห้อตันยู่ฮะ และมีใบรับเงินลงชื่อจำเลยที่ ๓ โดยจำเลยที่ ๑ จะอยู่รอรับด้วยตนเองไม่ทัน ภายหลังมาคิดบัญชีกับปรากฎว่ายังเป็นหนี้โจทก์อยู่ จำเลยที่ ๑ จึงเซ็นรับรองหนี้นั้นไว้ โจทก์จึงมาฟ้องขอให้จำเลยทั้ง ๓ ใหช้เงินโดยอ้างว่าเป็ฯหุ้นส่วนกันหรือเป็นเจ้าของร่วม
ศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยที่ ๑ ผู้เดียวเท่านั้นต้องรับผิด เพราะจำเลยที่ ๒ เป็นแต่ตัวแทนของจำเลยที่ ๑ แลจำเลยที่ ๒ ๓ ไม่ได้เป็นหุ้นส่วนหรือเจ้าของร่วมกับจำเลยที่ ๑ และการตั้งตัวแทนค้าขายสังหาริมทรัพย์ไม่จำต้องมีหนังสือ จึงให้ จำเลยที่ ๑ รับผิดแต่ผู้เดียว
