แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยใช้อาวุธปืนลูกของทำเองยิงผู้เสียหายในระยะห่างกัน 1 เส้น 5 วากระสุนปืนมิได้ถูกผู้เสียหาย โจทก์ไม่ได้อาวุธปืนมาพิศูจน์ให้เห็นว่าเป็นปืนชนิดมีกำลังแรงพอจะยิงผู้เสียหายให้ตายในระยะอันไกลถึงเพียงนั้น ดังนี้จำเลยมีความผิดฐานพยายามทำร้ายร่างกายบาดเจ็บเท่านั้น
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยเกิดเป็นปากเสียงกับนายเนื่องในท่ามกลางลงแขกด้วยหญ้านานายครวญ จำเลยควักปืนพกลูกของทำเองออกมา นายเนื่องวิ่งหนี นายผ่องจับแขนทั้งสองของจำเลยไว้ จำเลยสบัดหลุดก็ยิงปืนนั้นไปทางนายเนื่อง ในขณะที่นายเยื่องวิ่งห่างจำเลยไปแล้ว ๑ เส้น ๕ วา กระสุนปืนมิได้ถูกนายเนื่องโจทก์จึงฟ้องหาว่าจำเลยพยายามฆ่านายเนื่อง และมีกระสุนปืนไว้ในความครอบคองโดยมิได้รับอนุญาต
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามฟ้องให้จำคุกจำเลย ๑๐ ปี และปรับ ๓๐๐ บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๕๔,๖๐, จำคุก ๑ ปี ๔ เดือน นอกนั้นยืนตาม
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าโจทก์ไม่ได้อาวุธปืนมาพิศูจน์ให้เห็นว่าเป็นปืนพกชนิดมีกำลังแรงพอจะยิงนายเยื่องให้ตายได้ในระยะอันไกลถึงเพียงนั้น การกระทำของจำเลยไม่เข้าเกณฑ์ครบถ้วนที่จะเป็นความผิดฐานพยายามฆ่าคนได้
พิพากษายืน
