แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องหาว่าจำเลยลักทรัพย์และทำให้เสียทรัพย์ กับให้ใช้ทรัพย์เมื่อปรากฏว่าทรัพย์ที่พิพาทยังอยู่หาได้ถูกทำลายสูญไป เมื่อศาลตัดสินว่า โจทก์เป็นเจ้าของก็ชอบที่ดจทก์จะได้รับคืนไป ศาลจะพิพากษาให้จำเลยใช้ค่าเสียหายไม่ได้ เพราะเป็นเรื่องนอกความประสงค์ของโจทก์ ไม่มีประเด็นที่จะพิจารณาข้อค่าเสียหาย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยลักทรัพย์และทำให้เสียทรัพย์ กับทำให้เสียทรัพย์ ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๒๘,๒๙๓ และ ๓๒๔ กับให้ใช้ทรัพย์ ๒,๕๐๐ บาท
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์ในทางอาญา แต่ให้จำเลยที่ ๑ ใช้ราคาทนายหรือกิ่งไม้เป็นเงิน ๒,๕๐๐ บาทแก่โจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องในข้อที่ให้จำเลยใช้ราคาทรัพย์
โจทก์ฎีกา
ในชั้นฎีกาจึงมีปัญหาเฉพาะเรื่องทรัพย์ว่าจำเลยจะต้องใช้ราคาทรัพย์ให้โจทก์หรือไม่
ศาลฎีกาเห็นว่า ทรัพย์ที่พิพาทยังอยู่หาได้ถูกทำลายสูญไป เมื่อศาลตัดสินว่า โจทก์เป็นเจ้าของก็ชอบที่โจทก์จะได้รับคืนไป ส่วนค่าเสียหายมิได้กล่าวถึง เป็นเรื่องนอกความประสงค์ของโจทก์ ไม่มีประเด็นที่จะพิจารณา
จึงพิพากษายืน
