แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตอนเกิดเหตุผู้ตายเมาสุรา จำเลยไม่เมา เกิดโต้เถียงท้าทายกัน แล้วจำเลยเดินถอยหลังหนี ผู้ตายเดินตาม และใช้มือตบศรีษะจำเลยผู้มีอายุสูงกว่าถึง 5 ปี (จำเลยอายุ 48 ปี) จำเลยห้ามผู้ตายก็ไม่ฟังยังตามจำเลยเข้าไปข่มเหงอีก ดังนี้ เห็นว่าผู้ตายได้ข่มเหงจำเลยอย่างร้ายแรงด้วยเหตุอันไม่เป็นธรรม การที่จำเลยใช้ปืนตีและยิงผู้ตายไปในขณะนั้น จึงเป็นการกระทำโดยบันดาลโทสะ
ย่อยาว
พนักงานอัยการโจทก์และนางปาน ประเสริฐสุข มารดานายเสริญผู้ตายโจทก์ร่วมฟ้องว่า จำเลยได้ใช้ปืนพกยิงนายเสริญ ประเสริฐสุขโดยมีเจตนาฆ่า กระสุนปืนถูกนายเสริญถึงแก่ความตายทันที ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 และริบของกลาง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288 ให้จำคุก 20 ปี ริบของกลาง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยกระทำโดยบันดาลโทสะ พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 ประกอบด้วยมาตรา 72 จำคุก 15 ปี นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ร่วมฎีกาว่า การกระทำของจำเลยไม่เข้าเหตุบันดาลโทสะ
จำเลยฎีกาว่ากระทำเพื่อป้องกันตัว
ได้ความในเบื้องต้นว่า เหตุเกิดเมื่อเวลา 22 นาฬิกาเศษในวัดก่อนเกิดเหตุผู้ตายและจำเลยต่างไปคุยกับพระครูปลัดสนั่นที่ระเบียงหน้าโบสถ์เก่า เกิดโต้เถียงท้าทายกัน ต่างออกไปจากระเบียงโบสถ์คนละช่องกำแพง แล้วกลับเข้ามาทางช่องกำแพงเดียวกัน ตอนนี้เองจำเลยได้ใช้ปืนพกยิงผู้ตาย 1 นัด ถูกศีรษะผู้ตายล้มลงตายทันที
การกระทำของจำเลยเป็นเพราะบันดาลโทสะหรือไม่ ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ได้ความตามคำพยานโจทก์ว่า ในตอนเกิดเหตุผู้ตายเมาสุรา จำเลยไม่เมา จำเลยเป็นฝ่ายเดินถอยหลังหนีผู้ตายเดินตาม และใช้มือตบศีรษะจำเลยผู้มีอายุสูงกว่าถึง 5 ปี (จำเลยอายุ 48 ปี) จำเลยห้ามผู้ตายก็ไม่ฟัง ยังตามจำเลยเข้าไปข่มเหงอีก ดังนี้ เห็นว่าผู้ตายได้ข่มเหงจำเลยอย่างร้ายแรงด้วยเหตุอันไม่เป็นธรรม การที่จำเลยใช้ปืนตีและยิงผู้ตายไปในขณะนั้น จึงเป็นการกระทำโดยบันดาลโทสะ แต่ศาลอุทธรณ์กำหนดโทษสูงเกินไป
พิพากษาแก้ ให้จำคุกจำเลย 8 ปี นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
