แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องเรียกทรัพย์, เรื่องปล้น, ทรัพย์นอกคำตราสินแทนจำเลยหลายคน
ย่อยาว
ในคดีเรื่องปล้นซึ่งโจทย์ฟ้องขอให้ลงโทษย์แลเรียกทรัพย์คืนไม่จำกัดจำนวนศาลมีอำนาจพิพากษาให้จำเลยใช้ทรัพย์ตามที่ได้ความว่าจำเลยได้ลักไปให้แก่เจ้าทรัพย์ทั้งหมดได้ ถึงแม้ว่าทรัพย์นั้นจะอยู่นอกคำตราสินของโจทย์ก็ดี โดยอาศรัยกฎหมายลักษณอาญา มาตรา ๙๕
โจทย์ฟ้องว่าจำเลยปล้นทรัพย์ไปเป็นราคา ๔๘๔ บาท ๒๕ สตางค์ ขอให้ลงโทษและคืนทรัพย์
ศาลจังหวัดพิพากษาให้จำเลยช่วยกันใช้ทรัพย์ตามคำตราสิน แลนอกคำตราสินอีก ๑๘ บาท
ศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษแก้ไม่ให้จำเลยใช้ทรัพย์นอกคำตราสิน เพราะโจทย์ไม่ได้ฟ้อง โจทย์ไม่ฎีกา จำเลยฎีกา
ฎีกาตัดสินว่าที่ศาลอุทธรณ์ข้าหลวง ฯไม่ให้จำเลยใช้ทรัพย์ราคา ๑๘ บาท ว่านอกคำตราสินซึ่งโจทย์ไม่ได้ฟ้องนั้น
ว่าโจทย์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยและเรียกทรัพย์ที่ถูกปล้นโดยไม่จำกัดจำนวน ถึงแม้ว่าทรัพย์จะอยู่นอกคำตราสิน แต่เมื่อพิจารณาได้ตามความจริงว่าจำเลยได้ลักไปจริง ศาลก็มีอำนาจตัดสินให้คืนให้แก่โจทย์ได้ตามมาตรา ๙๕
หลายคนสมคบกันปล้นทรัพย์ การจำไถ่โทษศาลแบ่งให้จำไถ่ในระหว่างจำเลยที่ได้พิพากษาให้ลงโทษเท่านั้น ไม่ต้องแบ่งส่วนไว้สำหรับผู้ร้ายที่ปรากฏว่าได้กระทำผิดร่วมกับจำเลยแต่ ยังจับตัวมาไม่ได้ (ดูฎีกาที่ ๗๐๑ / ๖๔)
