แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ปัญหาที่ว่า จำเลยมีเจตนาทุจริตกระทำผิดหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง.
(อ้างฎีกาที่ 457/2489)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทั้งสองซึ่งเป็นเจ้าพนักงาน ได้เบียดบังเอาเงินค่าธรรมเนียมการขอให้มีอาวุธปืนเป็นประโยชน์ส่วนตัวโดยทุจริต ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๑๔๗,๓๕๒ และ ๘๓
จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยทั้งสองมีความผิดตามมาตรา ๑๔๗ ให้จำคุกคนละ ๕ ปี ลดโทษให้ ๑ ใน ๓ ตามมาตรา ๗๘ คงจำคุกคนละ ๓ ปี ๔ เดือน
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เฉพาะจำเลยที่ ๒ ให้ยกฟ้อง ส่วนจำเลยที่ ๑ คงพิพากษายืน
โจทก์และจำเลยที่ ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เฉพาะจำเลยที่ ๑ ต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง และปัญหาที่จำเลยที่ ๑ ฎีกาว่าไม่มีเจตนาทุจริต นั้น เป็นปัญหาข้อเท็จจริง (อ้างฎีกาที่ ๔๕๗/๒๔๘๙)
สำหรับจำเลยที่ ๒ ศาลฎีกาฟังว่าได้กระทำผิดด้วย จึงพิพากษาแก้ว่าจำเลยที่ ๒ มีผิดตามมาตรา ๑๔๗ และให้ลงโทษตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
