แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
วิธีพิจารณา จำเลยล้มละลาย อำนาจเจ้าณี่เร่งรัดณี่ตามคำพิพากษา
ย่อยาว
เดิมศาลแพ่งตัดสินให้จำเลยใช้เงินให้โจทย์ แต่จำเลยไม่มีเงินใช้ โจทย์จึงนำยึดทรัพย์ มีผู้ร้องขัดทรัพย์ ศาลแพ่งตัดสินให้ถอนการยึด โจทย์อุทธรณ์ แล้วโจทย์ฟ้องขอให้จำเลยล้มละลาย ในณี่สินตามคำพิพากษานั้นอีกคดีหนึ่ง ศาลแพ่งพิพากษาให้ยกฟ้อง ศาลอุทธรณ์ตัดสินให้จำเลยล้มละลาย แต่ศาลฎีกาตัดสินกลับศาลอุทธรณ์ว่า โจทย์จะฟ้องล้มละลายซ้อนไม่ได้ ให้ยกฟ้องโจทย์ ระหว่างนี้คดีเรื่องยึดทรัพย์คือคดีนี้ โจทย์ได้อุทธรณ์ไปถึงศาลอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ตัดสินว่า โจทย์ได้กลับมาฟ้องจำเลยจนศาลอุทธรณ์ได้พิพากษาให้จำเลยเปนคนล้มละลายแล้ว อำนาจของโจทย์ที่จะเร่งรัดในคดีแพ่งสามัญเปนอันหมดไปตามพระราชบัญญัติล้มละลาย มาตรา ๑๔ ข้อ ๑ – ๒ แลเปนน่าที่ของเจ้าพนักงานรักษาทรัพย์ผู้เดียวที่จะไปเกี่ยวข้องแก่ทรัพย์สมบัติของจำเลย จึงให้ยกอุทธรณ์โจทย์ โจทย์ฎีกา
ฎีกาตัดสินว่า เรื่องนี้ศาลฎีกาได้พิพากษา กลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ไม่ให้จำเลยล้มละลายแล้ว เพราะฉนั้นโจทย์ผู้เปนเจ้าณี่จึงยังมีสิทธิแลอำนาจที่จะว่ากล่าวแก่ผู้ร้องขัดทรัพย์ในคดีแพ่งต่อไป จึงให้ยกคำตัดสินศาลอุทธรณ์ ให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาคดีชั้นขัดทรัพย์ที่โจทย์อุทธรณ์คำสั่งศาลแพ่งนั้นต่อไป ค่าธรรมเนียมชั้นฎีกาให้คืนให้แก่โจทย์
