แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เครื่องหมายการค้าของจำเลยซึ่งใช้คำว่า “Sunferrox” นั้นมีอักษรโรมันเหมือนหรือคล้ายกันกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ที่ใช้คำว่า “BAYFERROX” และ “Bayferrox” อยู่ถึง6ตัวคือคำว่า “ferrox” ซึ่งอ่านออกเสียงเหมือนกันว่า “เฟอร์รอกซ์”ต่างกันเพียงอักษร3ตัวแรกเท่านั้นโดยคำว่า “ferrox” ตามที่ปรากฏบนกระสอบบรรจุสินค้าของโจทก์และจำเลยพิมพ์ด้วยตัวพิมพ์เล็กเหมือนกันทั้งเครื่องหมายการค้าคำว่า “SUNROX” ของจำเลยก็วางตัวอักษรอยู่ในลักษณะไขว้กันเป็นกากบาทอยู่ภายในวงกลมเช่นเดียวกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ซึ่งใช้คำว่า “BAYER” โดยมีการจัดวางตัวอักษรในลักษณะเดียวกันกับของโจทก์ทุกประการกระสอบบรรจุสินค้าของจำเลยใช้รหัสสินค้าคำว่า “120N” ควบคู่กันไปเช่นเดียวกับรหัสสินค้าคำว่า “120N” ซึ่งปรากฎว่าอยู่ที่กระสอบบรรจุสินค้าของโจทก์จำเลยได้ระบุไว้ที่กระสอบบรรจุสินค้าของจำเลยว่าเป็น ไอออนออกไซด์(IronOxide) เช่นเดียวกันกับที่ปรากฎบนกระสอบสินค้าของโจทก์สินค้าของโจทก์และจำเลยบรรจุอยู่ในกระสอบซึ่งมีสีสันและขนาดใกล้เคียงกันทั้งระบุไว้ที่กระสอบบรรจุสินค้าว่าสินค้ามีน้ำหนัก25กิโลกรัมเหมือนกันซึ่งหากไม่พิจารณาให้รอบคอบหรือได้เห็นต่างเวลากันผู้ซื้อก็อาจจะไม่ทันสังเกตถึงข้อแตกต่างได้ดังนี้เครื่องหมายการค้าของจำเลยตามคำขอจดทะเบียนและที่ใช้กับสินค้าของจำเลยจึงเหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ที่ได้จดทะเบียนไว้แล้วและที่ใช้กับสินค้าของโจทก์จนถึงนับได้ว่าเป็นการลวงสาธารณชนให้สับสนหรือหลงผิดในความเป็นเจ้าของสินค้าแล้ว แม้จำเลยจะยื่นขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าไว้สำหรับสินค้าจำพวกที่1โดยอ้างว่าเป็นสีและบรรดาสินค้าอื่นๆทั้งมวลซึ่งอยู่ในจำพวกนี้ก็ตามแต่เวลาจำเลยนำเครื่องหมายการค้าดังกล่าวมาใช้กับสินค้าที่จำเลยผลิตออกจำหน่ายกลับปรากฏว่าจำเลยนำเครื่องหมายการค้าของจำเลยมาใช้กับสินค้า ไอออนออกไซด์อันเป็นสินค้าชนิดเดียวกันกับสินค้าของโจทก์ซึ่งจัดอยู่ในจำพวกที่4เมื่อโจทก์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าที่ได้รับการจดทะเบียนไว้ในสินค้าจำพวกดังกล่าวโจทก์ย่อมมีสิทธิแต่ผู้เดียวที่จะใช้เครื่องหมายการค้านี้สำหรับสินค้าจำพวกดังกล่าวและมีสิทธิห้ามมิให้จำเลยใช้เครื่องหมายการค้าที่จำเลยยื่นขอจดทะเบียนให้จำเลยถอนคำขอจดทะเบียนดังกล่าวและเรียกค่าเสียหายจากจำเลยได้
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ขอให้ พิพากษา เพิกถอน คำวินิจฉัย ของ นายทะเบียนเครื่องหมายการค้า ที่ 341/2533 ลงวันที่ 7 พฤศจิกายน 2533 ให้เพิกถอน คำขอ จดทะเบียน เครื่องหมายการค้า เลขที่ 195023 ของ จำเลยและ ห้าม มิให้ จำเลย ใช้ เครื่องหมาย ดังกล่าว หรือ เครื่องหมาย ใด ที่ปรากฏ ใน เครื่องหมายการค้า นั้น ให้ จำเลย ใช้ ค่าเสียหาย จำนวน300,000 บาท กับ ดอกเบี้ย อัตรา ร้อยละ เจ็ด ครึ่ง ต่อ ปี นับแต่ วันฟ้องเป็นต้น ไป จนกว่า จะ ชำระ เสร็จสิ้น แก่ โจทก์
จำเลย ให้การ ว่า จำเลย ได้ ยื่น คำขอ จดทะเบียน เครื่องหมายการค้าอัน มี สาระสำคัญ เป็น คำ ว่า “SUNROX” และ “Sunferrox” สำหรับ สินค้า จำพวก ที่ 1 ระบุ รายการ สินค้า ว่า “สี และ บรรดา สินค้า อื่น ๆทั้งมวล อยู่ ใน จำพวก นี้ ” ส่วน เครื่องหมายการค้า ของ โจทก์ คำ ว่า “Bayferrox” ที่ โจทก์ นำ มา ฟ้องคดี นี้ จะ ใช้ กับ สินค้า ที่ ปรุง แต่ง ขึ้น จาก แร่ เหล็ก ตาม ธรรมชาติ จำเลย รับ ว่า โจทก์ ได้ ยื่น คำคัดค้านการ ขอ จดทะเบียน เครื่องหมายการค้า ตาม คำขอ เลขที่ 195023 ของ จำเลยโดย จำเลย ได้ ยื่น คำ โต้แย้ง คำคัดค้าน ของ โจทก์ และ นายทะเบียนเครื่องหมายการค้า ได้ มี คำวินิจฉัย ให้ยก คำคัดค้าน ของ โจทก์ โดยให้ ดำเนินการ จดทะเบียน เครื่องหมายการค้า ของ จำเลย จริง ซึ่ง จำเลยเห็นว่า เป็น คำวินิจฉัย ที่ชอบ และ ถูกต้อง แล้ว เพราะ เครื่องหมายการค้าของ จำเลย ยื่น ขอ จดทะเบียน กับ สินค้า จำพวก ที่ 1 ถูกต้อง ตรง กับชนิด สินค้า มี ลักษณะ บ่ง เฉพาะ ไม่ เหมือน หรือ คล้าย กับ เครื่องหมายการค้า คำ ว่า “BAYER” ใน ลักษณะ อักษร ไขว้ กัน เป็น กากบาท ภายใน วงกลม และ เครื่องหมายการค้า คำ ว่า “Bayferrox” ของ โจทก์ จึง ไม่ ขัดแย้ง กับ เครื่องหมายการค้า ของ โจทก์ เครื่องหมายการค้า ของ จำเลยไม่ เหมือน หรือ คล้าย กับ เครื่องหมายการค้า ของ โจทก์ จน ถึง นับ ได้ว่าเป็น การ ลวง สาธารณชน จำพวก สินค้า ของ จำเลย ที่ ยื่น จดทะเบียน เครื่องหมายการค้า เป็น สินค้า จำพวก ที่ 1 โดย จำเลย ระบุ รายการ สินค้า ว่า สี และบรรดา สินค้า ทั้งมวล ที่อยู่ ใน จำพวก นี้ สินค้า ของ จำเลย เป็น การเอา ออกไซด์เหล็ก มา ปรุง แต่ง โดย มี ส่วนประกอบ อื่น ๆ ด้วย ทำให้ เกิด สี และ ใช้ เป็น สินค้า ของ จำเลย จึง มี ลักษณะ บ่ง เฉพาะ แล้ว มิใช่สินค้า จำพวก ที่ 4 อย่าง สินค้า ที่ โจทก์ ใช้ กับ เครื่องหมายการค้าคำ ว่า “Bayferrox” ซึ่ง ต้อง เป็น วัตถุ ที่ ได้ จาก รุกขชาติ (พืช) สัตว์ แร่ อันเป็น สินค้า ตาม ธรรมชาติ หรือ ทำ ขึ้น บ้าง แล้วแต่ ส่วน ใหญ่ยัง คง สภาพ ตาม ธรรมชาติ เดิม อยู่ ต่าง กับ สินค้า ของ จำเลย ที่ ไม่ คง สภาพตาม ธรรมชาติ เดิม เพราะ มี การ ปรุง แต่ง และ ใส่ ส่วนผสม อย่างอื่น แล้วเมื่อ โจทก์ ได้ จดทะเบียน เป็น เจ้าของ เครื่องหมายการค้า คำ ว่า “Bayferrox” ไว้ ใน สินค้า จำพวก ที่ 4 แล้ว ย่อม ไม่ คุ้มครอง ถึง สินค้า จำพวก อื่น ด้วย นั่น คือ ไม่ คุ้มครอง ถึง สินค้า จำพวก ที่ 1ที่ จำเลย ยื่น ขอ จดทะเบียน โจทก์ ไม่ได้ รับ ความเสียหาย แต่อย่างใดทั้งที่ โจทก์ ฟ้องร้อง เรียก ค่าเสียหาย จาก จำเลย 300,000 บาท ก็ ไม่เป็น ความจริง แต่ ประการใด ขอให้ ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้น พิพากษา ให้ เพิกถอน เครื่องหมายการค้า เลขที่ 195023ออกจาก ทะเบียน เครื่องหมายการค้า ห้าม มิให้ จำเลย ใช้ เครื่องหมายการค้า ดังกล่าว หรือ เครื่องหมาย ใด ที่ ปรากฏ ใน เครื่องหมายการค้า นั้นให้ จำเลย ใช้ ค่าเสียหาย แก่ โจทก์ เป็น เงิน 50,000 บาท พร้อม ด้วยดอกเบี้ย อัตรา ร้อยละ เจ็ด ครึ่ง ต่อ ปี นับแต่ วันฟ้อง เป็นต้น ไป จนกว่าจะ ชำระ เสร็จสิ้น คำขอ อื่น นอกจาก นี้ ให้ยก
จำเลย อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษากลับ ให้ยก ฟ้องโจทก์
โจทก์ ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า คดี มี ปัญหา ต้อง วินิจฉัย ว่า เครื่องหมายการค้า ของ จำเลย เหมือน หรือ คล้าย กับ เครื่องหมายการค้า ของ โจทก์จน ถึง นับ ได้ว่า เป็น การ ลวง สาธารณชน ให้ หลงผิด หรือไม่ เห็นว่าเครื่องหมายการค้า ของ จำเลย ซึ่ง ใช้ คำ ว่า “Sunferrox” นั้น มี อักษร โรมัน เหมือน หรือ คล้าย กับ เครื่องหมายการค้า ของ โจทก์ ที่ใช้ คำ ว่า “BAYFERROX” และ “Bayferrox” อยู่ ถึง 6 ตัว คือ คำ ว่า “ferrox” ซึ่ง อ่าน ออกเสียง เหมือนกัน ว่า “เฟอร์รอกซ์” ต่างกัน เพียง อักษร 3 ตัว แรก เท่านั้น โดย คำ ว่า “ferrox” ตาม ที่ ปรากฏ บน กระสอบ บรรจุ สินค้า ของ โจทก์ และ จำเลย พิมพ์ ด้วย ตัว พิมพ์ เล็กเหมือนกัน ทั้ง เครื่องหมายการค้า คำ ว่า “SUNROX” ของ จำเลย ก็ วาง ตัวอักษร อยู่ ใน ลักษณะ ไข ว้กัน เป็น กากบาท อยู่ ภายใน วงกลมเช่นเดียว กับ เครื่องหมายการค้า ของ โจทก์ ซึ่ง ใช้ คำ ว่า “BAYER” โดย มี การ จัด วาง ตัวอักษร ใน ลักษณะ เดียว กัน กับ ของ โจทก์ ทุกประการยิ่งกว่า นั้น กระสอบ บรรจุ สินค้า ของ จำเลย ยัง ใช้ รหัส สินค้า คำ ว่า “120N” ควบ คู่ กัน ไป เช่นเดียว กับ รหัสสินค้า คำ ว่า “120N” ซึ่ง ปรากฏว่า อยู่ ใน กระสอบ บรรจุ สินค้า ของ โจทก์ ประกอบ กับ จำเลย ได้ ระบุไว้ ที่ กระสอบ บรรจุ สินค้า ของ จำเลย ว่า เป็น ไอออนออกไซด์ (Iron Oxide) เช่นเดียวกัน กับ ที่ ปรากฏ บน กระสอบ สินค้า ของ โจทก์ สินค้า ของ โจทก์และ จำเลย บรรจุ อยู่ ใน กระสอบ ซึ่ง มี สีสัน และ ขนาด ใกล้เคียง กัน ทั้งระบุ ไว้ ที่ กระสอบ บรรจุ สินค้า ว่า สินค้า มี น้ำหนัก 25 กิโลกรัมเหมือนกัน ซึ่ง หาก ไม่พิจารณา ให้ รอบคอบ หรือ ได้ เห็น ต่าง เวลา กันผู้ซื้อ ก็ อาจจะ ไม่ ทัน สังเกต ถึง ข้อแตกต่าง ได้ ดังนี้ เครื่องหมายการค้า ของ จำเลย ตาม คำขอ จดทะเบียน เลขที่ 195023 และ ที่ ใช้ กับสินค้า ของ จำเลย จึง เหมือน หรือ คล้าย กับ เครื่องหมายการค้า ของ โจทก์ที่ ได้ จดทะเบียน ไว้ แล้ว และ ที่ ใช้ กับ สินค้า ของ โจทก์ จน ถึง นับ ได้ว่าเป็น การ ลวง สาธารณชน ให้ สับสน หรือ หลงผิด ใน ความ เป็น เจ้าของ สินค้าแล้ว ที่ ศาลอุทธรณ์ วินิจฉัย ว่า เครื่องหมายการค้า คำ ว่า “BAYFERROX” ของ โจทก์ ได้ จดทะเบียน ไว้ สำหรับ สินค้า จำพวก ที่ 4 เป็น ผลิตภัณฑ์ที่ ปรุง แต่ง ขึ้น จาก แร่ เหล็ก ตาม ธรรมชาติ ส่วน ผลิตภัณฑ์ ของ จำเลยเป็น สินค้า จำพวก ที่ 1 ที่ เกิดขึ้น โดย ทาง เคมี เมื่อ โจทก์ ได้จดทะเบียน ไว้ ใน จำพวก ใด ย่อม เป็น เจ้าของ เครื่องหมายการค้า ในสินค้า จำพวก นั้น ไม่ใช่ ว่า จดทะเบียน ไว้ สำหรับ สินค้า จำพวก หนึ่ง แล้วจะ มา ขอ คุ้มครอง ได้ ทั้ง 50 จำพวก ดัง ที่ ระบุ ไว้ ท้าย พระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2474 นั้น เห็นว่า แม้ จำเลย จะ ยื่น ขอจดทะเบียน เครื่องหมายการค้า ตาม คำขอ เลขที่ 195023 ไว้ สำหรับสินค้า จำพวก ที่ 1 โดย อ้างว่า เป็น สี และ บรรดา สินค้า อื่น ๆ ทั้งมวลซึ่ง อยู่ ใน จำพวก นี้ ก็ ตาม แต่ เวลา จำเลย นำ เครื่องหมายการค้าดังกล่าว มา ใช้ กับ สินค้า ที่ จำเลย ผลิต ออก จำหน่าย กลับ ปรากฏว่าจำเลย นำ เครื่องหมายการค้า ของ จำเลย มา ใช้ กับ สินค้า ไอออนออกไซด์ อันเป็น สินค้า ชนิด เดียว กัน กับ สินค้า ของ โจทก์ ซึ่ง จัด อยู่ ใน จำพวก ที่ 4 เมื่อ โจทก์ เป็น เจ้าของ เครื่องหมายการค้าที่ ได้รับ การ จดทะเบียน ไว้ ใน สินค้า จำพวก ดังกล่าว โจทก์ ย่อม มีสิทธิแต่ ผู้เดียว ที่ จะ ใช้ เครื่องหมายการค้า นี้ สำหรับ สินค้า จำพวก ดังกล่าวและ มีสิทธิ ห้าม มิให้ จำเลย ใช้ เครื่องหมายการค้า ที่ จำเลย ยื่นขอ จดทะเบียน ให้ จำเลย ถอน คำขอ จดทะเบียน ดังกล่าว และ เรียกค่าเสียหาย จาก จำเลย ได้
พิพากษากลับ ว่า ให้ จำเลย ถอน คำขอ จดทะเบียน เครื่องหมายการค้าเลขที่ 195023 ห้าม มิให้ จำเลย ใช้ เครื่องหมายการค้า ดังกล่าว หรือเครื่องหมาย ใด ที่ ปรากฏ ใน เครื่องหมายการค้า นั้น ให้ จำเลย ใช้ค่าเสียหาย แก่ โจทก์ เป็น เงิน 50,000 บาท พร้อม ดอกเบี้ย อัตรา ร้อยละเจ็ด ครึ่ง ต่อ ปี นับแต่ วันฟ้อง เป็นต้น ไป จนกว่า จะ ชำระ เสร็จ
