แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เอาที่ดินมือเปล่าตีใช้หนี้เงินกู้นั้น เพียงแต่สละการครอบครองให้เจ้าหนี้ครอบครองต่อไปนั้น เจ้าหนี้ย่อมได้สิทธิครอบครองในที่นั้นแล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า ที่พิพาท โจทก์ได้รับมรดกมาแล้วครอบครองถือสิทธิเป็นเจ้าของมา ๒๗ ปีแล้ว ครั้นโจทก์ขอโอนที่รายนี้ให้โจทก์ที่ ๒ จำเลยคัดค้าน โจทก์จึงขอให้ศาลแสดงว่าที่รายนี้เป็นของโจทก์ ห้ามจำเลยเกี่ยวข้อง
จำเลยต่อสู้ว่า โจทก์ที่ ๑ กู้เงินจำเลยไปแล้ว ไม่สามารถจะชำระหนี้ได้ จึงยกที่ดินพิพาทให้จำเลยเป็นการชำระหนี้ จำเลยได้ครอบครองตลอดมา ๒๐ ปีเศษแล้ว
ศาลชั้นต้นฟังตามคำพยานหลักฐานของจำเลย พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าที่ดินเป็นของโจทก์ ห้ามมิให้จำเลยเกี่ยวข้อง
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาคงฟังข้อเท็จจริงตามคำพยานจำเลยว่า โจทก์ที่ ๑ ได้ขายหรือยกที่พิพาทให้จำเลยแล้ว ส่วนข้อกฎหมายที่ว่าการยกที่ดินตีใช้หนี้ ไม่ได้ทำเป็นหนังสือให้ถูกต้อง ตกเป็นโมฆะนั้น ปรากฎว่าที่รายนี้เป็นที่มือเปล่า โจทก์สละสิทธิให้จำเลยครอบครองมาช้านาน จำเลยย่อมได้สิทธิทางครอบครอง ฯลฯ
จึงพิพากษากลับ บังคับคดีไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
