แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
อำนาจพิจารณาตัดสิน,คำขอของโจทย์
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องว่าจำเลยบุกรุกแลฟันต้นสาคูขอให้ลงโทษแลให้ใช้ค่าเสียหาย ครั้นสืบพยานโจทย์ไปบ้างแล้ว โจทย์แถลงต่อศาลขอถอนข้อหาทางอาญาแลค่าเสียหายก็ไม่คิดเอา แต่โจทย์ขอให้ห้ามอย่าให้ฟันต้นสาคู ศาลจังหวัดรับคำขอของโจทย์แล้วพิพากษาให้ห้ามจำเลยไม่ให้เข้าไปทำอันตรายแก่ต้นสาคูภายในเขตรที่ดังได้กำหนดไว้จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษเห็นว่าเรื่องนี้โจทย์ฟ้องเปนคดีอาญาขอให้ลงโทษกับเรียกค่าเสียหาย ครั้นสืบพยานไม่ได้ความว่าจำเลยได้กระทำผิดข้อหาแล้ว โจทย์จึงได้ให้ถ้อยคำขอถอนข้อหาในทางอาญาเสียแลทั้งค่าเสียหายก็ไม่ว่ากล่าว ต้องถือว่าคดีที่โจทย์ฟ้องจำเลยเรื่องนี้เปนอันเสร็จสิ้นไป ส่วนที่โจทย์ให้ถ้อยคำร้องขอขึ้นใหม่ว่า ขออย่าให้จำเลยฟันต้นสาคูของโจทย์ที่ไม่ได้เลื้อยลงในนา ฯ นั้น นับว่าเปนคดีอีกเรื่องหนึ่ง ศาลเดิมไม่ควรจะรับฟังคำของห้ามของโจทย์มาพิพากษาในคดีเรื่องนี้ ให้ยกฟ้องโจทย์ โจทย์ฎีกา
ฎีกาตัดสินว่าศาลล่างมีอำนาจรับพิจารณาตัดสิน คดีที่โจทย์ขอให้ห้ามมิให้บุกรุกไปตัดต้นสาคูนี้ได้ เพราะตามมาตรา ๘๙ กฎหมายอาญาท่านว่า โจทย์ฟ้องแพ่งอาญารวมกันได้ คดีนี้โจทย์ขอถอนคดีอาญาเสีย ว่าแต่แพ่งขอให้ห้ามมิให้บุกรุกเข้าไปตัดต้นสาคู ศาลจังหวัดตัดสินให้ห้ามนั้นชอบแล้ว จึงพิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ฯ ย้อนสำนวนไปให้ศาลอุทธรณ์ฯ ตัดสินในข้อที่ขอให้ห้ามจำเลยต่อไป ส่วนค่าธรรมเนียมขาดเท่าใดให้ศาลเดิมเรียกจากคู่ความจงครบ ฯลฯ
