แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานขับรถยนต์โดยประมาทและหยุดรถในที่คับขัน ตาม พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ.2477 มาตรา 4,29,66. แต่ปรากฏว่ามาตรา 66 นี้ถูกยกเลิกโดยพระราชบัญญัติจราจรทางบก (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2481 มาตรา 4 เสียแล้ว แม้โจทก์จะมิได้อ้างถึงกฎหมายปี พ.ศ.2481 ก็ไม่ทำให้จำเลยเสียหายเสียเปรียบในเชิงคดี และจะถือว่าโจทก์ฟ้องความมิได้อ้างบทก็ไม่ได้ เพราะโจทก์อ้างไว้แล้วแต่ไม่ถูกบท โดยบทที่อ้างได้มีการเปลี่ยนแปลงให้อำนาจเจ้าพนักงานมากขึ้นเท่านั้น ส่วนโทษปรับมิได้เปลี่ยนแปลง
ย่อยาว
คดีมีปัญหาข้อกฎหมายว่า การที่โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยขับรถยนต์โดยประมาทและหยุดรถในที่คับขัน ขอให้ลงโทษตาม พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2477 มาตรา 14, 29, 66 ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยกระทำผิดพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2477 มาตรา 14, 66ตามฟ้องศาลล่างทั้งสองพิพากษาให้ปรับ 80 บาทตาม พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2481 มาตรา 4 แต่ พระราชบัญญัติจราจรทางบกพ.ศ. 2477 มาตรา 66 นี้ได้ถูกยกเลิกโดยพ.ร.บ. จราจรทางบก (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2481 มาตรา 4 เสียแล้วเช่นนี้ศาลจะลงโทษปรับจำเลยได้หรือไม่
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ฟ้องโจทก์อ้างมาตรา 66 แห่งกฎหมายปี พ.ศ. 2477 ซึ่งเป็นบทลงโทษ แต่ความใน มาตรา 66 นี้ถูกยกเลิกตามกฎหมายปี พ.ศ. 2481 โดยใช้ข้อความอย่างเดียวกัน มีผิดกันแต่เพียงให้นายทะเบียนยึดใบอนุญาตขับขี่ได้นานกว่ากฎหมายฉบับแรกเท่านั้นเช่นนี้แม้โจทก์จะมิได้อ้างถึงกฎหมาย พ.ศ. 2481 ก็ไม่ทำให้จำเลยเสียหายเสียเปรียบในเชิงคดีแต่อย่างใดและจะถือว่าโจทก์ฟ้องความมิได้อ้างบทก็ไม่ได้ เพราะโจทก์อ้างไว้แล้วแต่ไม่ถูกโดยบทที่อ้างได้มีการเปลี่ยนแปลงให้อำนาจเจ้าพนักงานมากขึ้นเท่านั้นส่วนโทษปรับมิได้เปลี่ยนแปลง จึงพิพากษายืน ให้ยกฎีกาจำเลย
