คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 730/2482

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เหตุอันควรปราณีตามกฎหมาย อาญา ม.59 นั้น บัญญัติไว้กว้าง ๆ ให้อำนาจศาลที่จะใช้ดุลยพินิจยกขึ้นเป็นเหตุ+โทษจำเลยได้แล้วแต่พฤตติการณ์เป็นเรื่อง ๆ ไป
อ้างฎีกาที่ 929/2476

ย่อยาว

ได้ความว่าจำเลยกับ ท. ต่างสมัคร์ในวิวาทฟันแทงทำร้ายร่างกายกัน จำเลยแทง ท.ถึงแก่ความตาย โจทก์ขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญา ม.๒๔๙,๒๕๑
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตาม ม.๒๕๑ ให้ลงโทษจำคุก ๔ ปี
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าจำเลยกระทำไปโดยถูกด่าและดูถูกอย่างร้ายแรงและได้แทงผู้ตายเพราะติดตามจำเลยไป ควรได้รับความปราณีตาม ม.๕๙ จึงลดโทษให้กึ่ง ๑ คงจำคุกจำเลย ๒ ปี
โจทก์ฎีกาว่าเหตุอันควรปราณีที่ศาลยกขึ้นนั้นได้มีระบุไว้ใน ม. ๕๙ จึงไม่ควรปราณีแก่จำเลย
ศาลฎีกาตัดสินว่าตามกฎหมายอาญา ม.๕๙ ในตอนท้ายให้อำนาจศาลใช้ดุลยพินิจยกเหตุปราณีลดโทษไว้อย่างกว้างแล้วแต่พฤตติการณ์เป็นเรื่อง ๆ ไป สำหรับคดีนี้ศาลอุทธรณ์ใช้ดุลยพินิจลดโทษจำเลยมาชอบแล้ว พิพากษายืนตาม

Share