แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีก่อนเปนเรื่องขอไห้สแดงกัมสิทธิในพินัยกัม แต่ไนคดีนี้เป็นเรื่องขอไห้สาลจัดตั้งผู้จัดการมรดก จึงไม่เปนการร้องซ้ำ เพราะเปนคนละเรื่องคนละประเด็น กรณีไม่เข้ามาตรา 144 ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง. ผู้ร้องขอไห้สาลตั้งผู้จัดการมรดก แต่มีผู้คัดค้าน เมื่อกรณีหยู่ไนระหว่างที่ผู้ร้องกับผู้คัดค้านยังโต้เถียงกันหยู่ดังนี้ สาลย่อมมีอำนาดสั่งตั้งผู้จัดการมรดกได้.
ย่อยาว
ผู้ร้องกล่าวว่าเปนบุตรของผู้ตายๆ มิได้ตั้งผู้ใดเปนผู้จัดการมรดก จึงขอไห้สาลตั้งผู้ร้องหรือบุคคลอื่นไดเปนผู้จัดการมรดกรายนี้ ผู้คัดค้านได้คัดค้านว่า ผู้ตายทำพินัยกัมยกทรัพย์ไห้ผู้คัดค้านแต่ผู้เดียว ไม่จำเปนต้องมีผู้จัดการมรดก และกล่าวว่าหนังสือพินัยกัมที่ผู้ร้องอ้างอิงเปนของปลอมดังผู้คัดค้านได้คัดค้านไว้ไนคดีหมายเลขแดงที่ ๘๖/๒๔๘๔ จึงเปนกรนีร้องซ้ำ ไม่ชอบด้วยมาตรา ๑๔๔ ประมวนวิธีพิจารนาความแพ่ง.
สาลชั้นต้นสั่งไนเรื่องร้องซ้ำว่าผู้ร้องมิได้ร้องซ้ำ และสั่งตั้งไห้ผู้คัดค้านเปนผู้จัดการมรดก.
ผู้คัดค้านอุธรณ์ สาลอุธรณ์พิพากษายืน
ผู้คัดค้านดีกา สาลดีกาเห็นว่าไนปัญหาที่ว่าเปนการร้องซ้ำหรือไม่นั้น คดีก่อนเปนเรื่องขอไห้แสดงกรรมสิทธิไนพินัยกรรม แต่คดีเรื่องนี้เปนเรื่องขอไห้ศาลจัดตั้งผู้จัดการมรดก เป็นคนละเรื่องคนละประเด็น จึงไม่เป็นการร้องซ้ำ
ดีกาอีกข้อหนึ่งว่า สาลไม่จำเปนต้องตั้งผู้จัดการมรดก เพราะผู้คัดค้านเปนผู้รับทรัพย์ทั้งหมดตามพินัยกรรมแล้ว ข้อเถียงของผู้คัดค้านยังเปนปัญหาอยู่ว่า เปนจิงดุจคำเถียงของผู้คัดค้านหรือเปนจิงดุจคำกล่าวอ้างของผู้ร้องจึงเห็นได้ชัดว่ามรดกรายนี้จำต้องมีผู้จัดการไนระหว่างที่ผู้ร้องกับผู้คัดค้านยังโต้เถียงกันอยู่สาลจึงสั่งตั้งผู้จัดการมรดกได้ตามมาตรา ๑๓๑๓ (๒) จึงพิพากษายืนตามสาลอุทรณ์
