แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ราษฎรที่เป็นโจทก์ร่วมกับพนักงานอัยการไม่มีสิทธิขอให้เพิกถอนใบอนุญาตขับขี่รถยนต์ของจำเลย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยขับรถประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นได้รับอันตรายสาหัส ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 300, 390 พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2477 มาตรา 13, 28, 29, 66 พระราชบัญญัติจราจรทางบก (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2481 มาตรา 4 กฎกระทรวงมหาดไทยออกตามความในพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2477 (ฉบับที่ 2)ข้อ 10, 11 และกฎกระทรวงมหาดไทยฯ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2504 ข้อ 3และถอนใบอนุญาตขับขี่รถยนต์ของจำเลย
จำเลยให้การปฏิเสธ
นายประสิทธิ์ ทรัพยากร ร้องขอเข้าเป็นโจทก์ร่วม ศาลอนุญาต
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์ โจทก์ร่วมอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 300, 390 พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2481 มาตรา 4 ให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 300 ซึ่งเป็นบทหนัก จำคุก 1 ปีจำเลยยังไม่เคยทำผิดมาก่อน และโจทก์ร่วมก็มีส่วนประมาทอยู่ด้วยให้รอการลงโทษจำเลยไว้ 2 ปี ให้ยกคำขอ ถอนใบอนุญาตขับขี่รถยนต์ของจำเลยเสีย
โจทก์ร่วมฎีกาว่า ไม่ควรรอการลงโทษจำเลยหรือยกคำขอให้ถอนใบอนุญาตขับขี่รถยนต์ของจำเลย
ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ร่วมเป็นเอกชน แม้จะถือว่าเป็นผู้เสียหายในคดีนี้ก็ไม่มีสิทธิจะขอให้เพิกถอนใบอนุญาตขับขี่รถยนต์ของจำเลย
พิพากษายืน
