แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ทำหูปลาฉลามส่งขายตามภัตตาคารทั่วไปเป็นปกติธุระ มิใช่ทำตามคำสั่งของผู้จ้าง ทำเป็นครั้งคราว จึงมิใช่เรื่องจ้างทำของ ถือได้ว่าเป็นการประกอบการค้า โจทก์ย่อมได้ชื่อว่าเป็นพ่อค้า แม้ข้อเท็จจริงจะฟังได้ว่าจำเลยเป็นหนี้ค่าหูปลาฉลามโจทก์อยู่ แต่จำเลยได้รับหูปลาฉลามจากโจทก์ครั้งสุดท้ายจนถึงวันฟ้องเป็นเวลา 4 ปีเศษแล้ว คดีของโจทก์จึงขาดอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 165(1).
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยที่ ๑ โดยจำเลยที่ ๒ ผู้จัดการ ได้จ้างโจทก์ทำความสะอาดหูปลาฉลามเพื่อปรุงอาหาร โดยให้โจทก์จัดหาซื้อหูปลาฉลามจากตลาด แล้วล้างฉีกทำความสะอาด จัดส่งให้แก่จำเลย โจทก์ได้ส่งหูปลาฉลามให้แก่จำเลย จำเลยค้างชำระค่าหูปลาฉลามแก่โจทก์ โจทก์ทวงถามให้จำเลยชำระ จำเลยก็ไม่ชำระ ขอให้บังคับให้จำเลยชำระ
จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธว่าไม่เคยจ้างโจทก์ทำความสะอาดหูปลาฉลาม เป็นแต่เคยซื้อหูปลาฉลามจากโจทก์เป็นครั้งคราว แต่ไม่เคยค้างค่าจ้าง คดีโจทก์ขาดอายุความ ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า หลักฐานพยานโจทก์ไม่พอฟังว่าจำเลยเป็นหนี้โจทก์ ถึงหากจำเลยเป็นหนี้โจทก์ คดีโจทก์ก็ขาดอายุความแล้ว ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ทำหูปลาฉลามส่งขายตามภัตตาคารทั่วไปเป็นปกติธุระ มิใช่ทำตามคำสั่งของผู้จ้างทำเป็นครั้งคราว จึงมิใช่เรื่องจ้างทำของ ถือได้ว่าเป็นการประกอบการค้า โจทก์ย่อมได้ชื่อว่าเป็นพ่อค้า แม้จะฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยเป็นหนี้ค่าหูปลาฉลามโจทก์อยู่ตามฟ้อง แต่ครั้งสุดท้ายที่จำเลยรับหูปลาฉลามจากโจทก์เป็นเวลา ๔ ปีเศษแล้ว คดีของโจทก์จึงขาดอายุความตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๖๕(๑)
พิพากษายืน ยกฎีกาโจทก์.
