แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีที่ศาลชั้นต้นยังไม่ได้สั่งคำร้องขอเพิ่มเติมคำให้การของจำเลยว่าจะรับเป็นคำให้การเพิ่มเติมหรือไม่นั้น ศาลชั้นต้นชอบที่จะสั่งคำร้องเพิ่มเติมคำให้การนี้เสียก่อน แล้วจึงให้ดำเนินการพิจารณาต่อไปได้
การที่โจทก์โต้แย้งในชั้นฎีกา โดยโจทก์มิได้ยื่นคำแก้อุทธรณ์ถือว่า ไม่ปฏิบัติตาม ป.วิ.พ. มาตรา 249 ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้
หากศาลชั้นต้นได้สั่งให้รับคำให้การเพิ่มเติม ย่อมเป็นหน้าที่ของศาลชั้นต้นที่จะสั่งว่า จะให้สืบให้ข้อต่อสู้นั้นหรือไม่
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยที่ ๑ ทำสัญญากู้เงินรับเงินโจทก์ไป ๘,๐๐๐ บาท จำเลยที่ ๒ เป็นผู้ค้ำประกัน จำเลยผิดนัดขอให้บังคับจำเลยชำระเงินต้นและดอกเบี้ย
จำเลยที่ ๑ ให้การว่าไม่ได้กู้ เป็นเรื่องโจทก์จำเลยเล่นแชร์เปียหวยกัน
จำเลยที่ ๒ ให้การว่า สัญญาท้ายฟ้องโจทก์ไม่ใช่สัญญาที่แท้จริง หากจำเลยเขียนขึ้นก็เป็นสัญญาที่จำเลยทำขึ้นฝ่ายเดียว โดยไม่มีการตกลงใด ๆ กับโจทก์
ต่อมาจำเลยที่ ๒ ยื่นคำร้องขอเพิ่มเติมคำให้การว่า สัญญาค้ำประกันตามฟ้อง หากมีผลบังคับได้ สัญญานี้ก็ระงับสิ้นไป เพราะ โจทก์กับจำเลยที่ ๑ ตกลงคืนทรัพย์สินที่ค้ำประกันหนี้รายนี้ต่อกัน และปล่อยให้จำเลยที่ ๑ ย้ายจำหน่ายทรัพย์สินของจำเลยที่ ๑ เสียโดยมิได้จัดการบังคับ เป็นการผ่อนเวลาให้จำเลยที่ ๑ โดยจำเลยที่ ๒ ไม่ทราบ ทั้งได้ขอให้ฟ้องบังคับแล้วก็เพิกเฉยเสีย
ศาลชั้นต้นงดสืบพยาน วินิจฉัยว่าจำเลยรับว่าเป็นผู้กู้และค้ำประกัน เรื่องเงินเล่นแชร์จำเลยนำสืบไม่ได้ เพราะเป็นการสืบเพิ่มเติมแก้ไขข้อความในสัญญา พิพากษาให้จำเลยที่ ๑ ใช้ต้นเงินและดอกเบี้ยให้โจทก์ถ้าจำเลยที่ ๑ ไม่ชำระ ให้จำเลยที่ ๒ ชำระแทน
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า เมื่อจำเลยที่ ๒ ให้การต่อสู้เป็นประเด็นด้วยว่า โจทก์ผ่อนเวลาการชำระหนี้ให้แก่จำเลย ที่ ๑ ผู้เป็นลูกหนี้ โดยจำเลยที่ ๒ ผู้ค้ำประกันไม่ทราบเช่นนี้ ควรให้สืบพยานต่อไปได้ ที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่าไม่ต้องสืบพยานต่อไปและพิพากษานั้น ไม่ต้องด้วย ความเห็นของศาลอุทธรณ์ จึงพิพากษายก ให้ศาลชั้นต้นดำเนินกระบวนพิจารณาพิพากษาใหม่ ตามรูปความ
โจทก์ฎีกาขอให้โจทก์ชนะคดีโดยไม่ต้องสืบพยาน
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ศาลชั้นต้นยังไม่ได้สั่งคำร้องขอเพิ่มเติมคำให้การของจำเลยที่ ๒ ว่าจะรับเป็นคำให้การเพิ่มเติมหรือไม่ และไม่ได้ยกประเด็นตามคำให้การเพิ่มเติมนี้ขึ้นวินิจฉัยแต่ประการใด จึงชอบที่ศาลชั้นต้นจะสั่งคำร้องเพิ่มเติมคำให้การเสียก่อน แล้วจึงดำเนินการพิจารณาต่อไปได้
ที่โจทก์โต้แย้งในฎีกาว่า ศาลชั้นมิได้สั่งคำร้องเพิ่มเติมคำให้การจำเลยที่ ๒ ไม่โต้แย้ง ถือว่าไม่ติดใจในข้อต่อสู้ เห็นว่าข้อฎีกาที่โจทก์โต้แย้งขึ้นมานี้ โจทก์มิได้ยื่นคำแก้อุทธรณ์ ไม่ปฏิบัติตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.๒๔๙ ไม่มีประเด็นขึ้นมาสู่ศาลฎีกา ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้
อนึ่ง ที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยเลยไปถึงว่า ควรให้สืบพยานในประเด็นที่โจทก์ผ่อนเวลาชำระหนี้ให้แก่จำเลยที่ ๑ ลูกหนี้ ตามคำให้การเพิ่มเติมของจำเลยที่ ๒ ต่อไปนั้น ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย เพราะยังไม่มีการสั่งคำร้องเพิ่มเติมคำให้การถ้าหากว่าศาลชั้นต้นได้สั่งให้รับคำให้การเพิ่มเติมแล้ว จะให้สืบพยานในข้อต่อสู้นี้หรือไม่ ย่อมเป็นหน้าที่ของศาลชั้นต้นที่จะสั่ง
จึงพิพากษายืน
