แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลย อ้างว่าอาศัย ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยได้กรมมสิทธิทางปรปักษ์ ให้เพิกถอนนิติกรรมซื้อขายระหว่างโจทก์กับผู้โอนตามฟ้องแย้งของจำเลย โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ฟังว่า โจทก์ได้รับโอนโดนสุจริต ให้ขับไล่จำเลย จำเลยฎีกา ศาลฎีกาย่อมมีอำนาจวินิจฉัยถึงประเด็นข้อที่ว่า จำเลยอยู่โดยปรปักษ์หรือโดยอาศัย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากที่ดินโฉนดที่ ๘๗๘๒ ซึ่งโจทก์เป็นผู้ซื้อจากนางหุ่นจำเลยอาศัยนางหุ่นปลูกเรือนอยู่ โจทก์แจ้งให้จำเลยออกไปแล้ว จำเลยไม่ยอมออก นายเป๋า นายชมจำเลยให้การว่า นายไขว้ นางหุ่น ได้ขายที่ดินพิพาทนี้แก่จำเลย เมื่อ ๓๑ – ๓๒ ปีมาแล้ว จำเลยทั้งสองได้ยึดถือครอบครองเป็นเจ้าของตลอดมา นายไขว้ขอผัดไปจัดการโอน จนนายไขว้ตาย นางหุ่นก็ขอผัดเช่นเดียวกัน ต่อมาเดือนมีนาคมนี้ นางหุ่นหลอกลวงเอาโฉนดไปโอนขายให้แก่โจทก์ โดยจำเลยไม่รู้ และฟ้องแย้งขอให้ศาลเพิกถอนนิติกรรมการซื้อขาย ระหว่างโจทก์กับนางหุ่นเสีย
ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยได้ซื้อที่ดินรายนี้จากนางหุ่น และครอบครองมานานถึง ๓๐ ปีแล้ว จำเลยได้กรรมสิทธิในที่พิพาท พิพากษาเพิกถอนนิติกรรมการซื้อขายระหว่างโจทก์กับนางหุ่น
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ฟังว่าโจทก์ได้รับซื้อที่พิพาทจากนางหุ่นโดยเสียค่าตอบแทน และจดทะเบียนโดนสุจริต จึงพิพากษากลับให้ขับไล่จำเลยออกจากที่พิพาท
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ประเด็นที่โต้เถียงกันมีว่า จำเลยได้อยู่ในที่พิพาทโดยอาศัยนางหุ่นหรือซื้อจากนางหุ่น และศาลเชื่อว่าจำเลยเป็นผู้อาศัยนางหุ่น เมื่อฟังว่าจำเลยเป็นผู้อาศัยนางหุ่นแล้ว จำเลยก็ไม่มีทางชะนะคดีโดยไม่จำเป็นต้องวินิจฉัยข้อที่ว่า โจทก์ได้รับซื้อไว้โดยสุจริตหรือไม่
จึงพิพากษายืน
