แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงานฯ ข้อ 46กำหนดให้นายจ้างมีหน้าที่ต้องจ่ายค่าชดเชยให้แก่ลูกจ้างซึ่งเลิกจ้าง จำเลยเลิกจ้างโดยไม่จ่ายค่าชดเชยให้แก่ลูกจ้าง ย่อมตกเป็นผู้ผิดนัดนับแต่วันเลิกจ้าง ลูกจ้างมีสิทธิเรียกดอกเบี้ยของค่าชดเชยจากนายจ้างอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันนั้น
ย่อยาว
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยแก่โจทก์จำนวน1,539 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันที่ 1 ตุลาคม2515 ซึ่งเป็นวันเลิกจ้างเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ จำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “จำเลยอุทธรณ์ต่อไปว่า โจทก์ออกจากงานเพราะเหตุเกษียณอายุมีหน้าที่จะต้องทวงถามให้จำเลยชำระค่าชดเชยก่อน เมื่อมิได้ทวงถาม จำเลยยังไม่ผิดนัด โจทก์จึงไม่มีสิทธิเรียกดอกเบี้ย พิเคราะห์แล้ว ค่าชดเชยนั้น ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องการคุ้มครองแรงงาน ลงวันที่ 16 เมษายน 2515 ข้อ 46 กำหนดให้นายจ้างมีหน้าที่ต้องจ่ายให้แก่ลูกจ้างซึ่งเลิกจ้าง จำเลยเลิกจ้างโจทก์โดยไม่จ่ายค่าชดเชยให้แก่โจทก์ ย่อมตกเป็นผู้ผิดนัดนับแต่วันเลิกจ้างโจทก์จึงมีสิทธิเรียกดอกเบี้ยของค่าชดเชยจากจำเลยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับแต่วันนั้น”
พิพากษายืน
