แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์บรรยายฟ้องว่าจำเลยทำให้ไฟไหม้บ้านผู้อื่นโดยประมาท อ้างมาตรา 186,187 เป็นบทลงโทษ ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำให้เกิดไฟไหม้โดยประมาท ศาลลงโทษจำเลยตามมาตรา 201(1) ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยจุดไฟเผาหญ้าในป่าซึ่งอยู่ใกล้หมู่บ้านราษฎร โดยไม่ระมัดระวังปล่อยให้ไฟไหม้ป่าลุกลามไปไหม้เรือนและทรัพย์ของนายเบี้ย นางผาด นายเสา ขอให้ลงโทษตามมาตรา ๑๘๗,๑๘๖
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามมาตรา ๑๘๗ ตอน ๑
ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา ๑๘๖ ประกอบด้วยมาตรา ๑๘๗ ตอน ๒
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คำบรรยายฟ้องของโจทก์เป็นเรื่องฟ้องจำเลยฐานประมาทไม่ระมัดระวังปล่อยให้ไฟไหม้ลุกลามเท่านั้น หาได้ฟ้องจำเลยในฐานที่จุดเผาทรัพย์โดยลักษณอันน่ากลัวจะเป็นอันตรายแก่ผู้คนหรือทรัพย์ของผู้อื่นดังบัญญัติไว้ในมาตรา ๑๘๗,๑๘๖ ไม่ และการนำสืบของโจทก์ก็ได้ความเพียงว่าจำเลยทำผิดเพียงฐานประมาทเช่นเดียวกับที่กล่าวในฟ้องจึงลงโทษจำเลยตามมาตรา ๑๘๖,๑๘๗ ไม่ได้ แต่ลงโทษจำเลยตามมาตรา ๒๐๑(๑) ได้ ตามประมวลวิธีพิจารณาอาญามาตรา ๑๙๒ วรรค ๔ จึงแก้คำพิพากษาศาลล่างให้จำคุกจำเลย ๖ เดือน
