แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องผิดฐานฟ้องฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา ศาลไม่ลงโทษฐานทำร้ายไม่ถึงบาดเจ็บ
ย่อยาว
ได้ความว่า ย. เปนนักโทษถูกส่งตัวไปอยู่บ้านนายอ๊ะจำเลย แลอยู่ในความปกครองของนายเถ็งจำเลยผู้เปนผู้ใหญ่บ้าน นายอ๊ะจำเลยหาว่า ย. ลักเนยกระป๋องจึงเอาไม้ตีหัวแลตีแขน อ้ายตั้งจำเลยเตะ ย. ถูกที่หูนายเถ็งเตะ ย. ถูกที่คางเพราะภรรยานายเถ็งกล่าวหาว่า ย. ลักเสื่อ ย. ไม่มีบาดเจ็บอย่างใด ต่อมาอีก ย. ตาย โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา ตามมาตรา ๒๕๑ มาตราเดียวเท่านั้น
ศาลเดิมลงโทษตามมาตรา ๓๓๘ ข้อ ๓
ศาลอุทธรณ์ยกฟ้อง
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าโจทก์ต้องสืบว่า ย. ตายเพราะถูกจำเลยทำร้าย แต่คดีนี้โจทก์สืบไม่สม ส่วนปัญหามีว่าจำเลยจะมีผิด ตามมาตรา ๓๓๘ ข้อ ๓ หรือไม่นั้น กรรมการเห็นว่าโจทก์ตั้งใจฟ้องจำเลยแต่ฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาแต่กะทงเดียวเท่านั้นแล พ.ร.บ. ดัดสันดานคนจรจัด มาตรา ๕ ให้ผู้ปกครองคนจรจัดมีอำนาจบังคับปกครองคนชนิดนี้เช่นบิดากับบุตร จึงตัดสินยกฟ้องโจทก์
