แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา358 นั้น ผู้กระทำจะต้องมีเจตนากระทำเพื่อให้ทรัพย์ของผู้อื่นเสียหาย จึงจะเป็นผิด
เพราะฉะนั้น การที่จำเลยเพียงแต่ถอนเสารั้วของโจทก์แล้วเอาไปกองไว้ เพื่อใช้ทางเดินตามที่เคยใช้เท่านั้น มิได้มีเจตนากระทำเพื่อให้ทรัพย์ของโจทก์เสียหายอย่างใด จึงยังไม่ผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ (ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 14/2507)
หมายเหตุ เคยมีฎีกาที่ 1111/2504 ว่าไม่จำเป็นต้องทำโดยแกล้งหรือทำให้เสียหายถึงขนาด ก็ผิด
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานทำให้เสียทรัพย์ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 358, 365
จำเลยให้การปฏิเสธและตัดฟ้องว่า โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วเห็นว่า การกระทำของจำเลยผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 358 ปรับคนละ 50 บาทฯ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิจารณาแล้วเห็นว่า การที่จำเลยถอนเสารั้วทิ้งเป็นการทำลายและเกิดความเสียหายอยู่ในตัวแล้ว โจทก์จึงมีอำนาจฟ้องจำเลย และเห็นว่า จำเลยจงใจถอนเสารั้วของโจทก์โดยมีเจตนาร้าย ความขัดข้องของจำเลยในการที่จะใช้ทาง จำเลยจะต้องไปร้องฟ้องต่อเจ้าพนักงานฝ่ายปกครองหรือศาล จำเลยจะกระทำโดยพลการไม่ได้ จำเลยจึงต้องมีความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ พิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาข้อ 2(ข)(ค) ซึ่งเป็นปัญหาข้อกฎหมาย คือการที่จำเลยถอนเสารั้วของโจทก์เพื่อจะใช้ทางเดินไม่มีเจตนาจะทำลายทรัพย์ของโจทก์ ทรัพย์ของโจทก์ไม่เสียหาย โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันสิทธิและกระทำโดยจำเป็นพอสมควรแก่เหตุ ไม่ผิดฐานทำให้เสียทรัพย์
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ จำเลยฎีกาได้แต่เฉพาะปัญหาข้อกฎหมายศาลฎีกาจึงฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลอุทธรณ์ฟังมาว่า เมื่อวันที่ 1 มกราคม 2504 โจทก์ซื้อสวนมาจากนายสีทน ในสวนนี้มีเส้นทางซึ่งจำเลยและคนอื่นใช้เดินผ่านมานานปีแล้ว โจทก์ประสงค์จะปิดทางสายนี้จึงได้ทำทางใหม่ในสวนนั้นเองเพื่อให้ใช้เดินแทนทางเก่า เมื่อทำทางใหม่แล้วโจทก์จึงเอาเสารั้วไปปัก แต่ยังไม่ทันตีไม้คร่าว จำเลยใช้ทางใหม่อยู่ 4-5 วัน แล้วกลับถอนเสารั้วซึ่งโจทก์ปักไว้ คือถอนทางด้านทิศเหนือ 7 ต้น ทิศตะวันออก 6 ต้น โดยอ้างว่าทางใหม่ใช้ไม่สะดวกเมื่อฟังข้อเท็จจริงได้ดังกล่าว มีปัญหาที่จะต้องพิจารณาต่อไปว่าการกระทำของจำเลยจะเป็นผิดฐานทำให้เสียทรัพย์หรือไม่
ศาลฎีกาได้พิจารณาปัญหาดังกล่าวข้างต้นโดยที่ประชุมใหญ่แล้วเห็นว่า ความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 358 นั้น ผู้กระทำจะต้องมีเจตนากระทำเพื่อให้ทรัพย์ของผู้อื่นเสียหายจึงจะเป็นผิด แต่กรณีเรื่องนี้จำเลยเพียงถอนเสารั้วของโจทก์กองไว้เพื่อใช้ทางเดินตามที่จำเลยเคยใช้เท่านั้น จำเลยมิได้มีเจตนากระทำเพื่อให้ทรัพย์ของโจทก์เสียหายแต่อย่างใด การกระทำของจำเลยยังไม่เป็นผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ เมื่อวินิจฉัยว่าการกระทำของจำเลยยังไม่ผิดฐานทำให้เสียทรัพย์แล้ว ก็ไม่ต้องวินิจฉัยฎีกาข้ออื่นของจำเลยต่อไป
พิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้ยกฟ้องโจทก์ ปล่อยจำเลยพ้นข้อหาไป
