แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่จำเลยยิงผู้ที่ลอบเข้าไปแอบหยู่นอกมุ้งที่ภรรยาจำเลยนอนไนร้านของผู้อื่นไนงานออกร้าน โดยผู้นั้นมิได้ทำอะไรแก่ภรรยาจำเลยดังนี้จะถือว่ากะทำโดยป้องกันมิได้
ย่อยาว
คดีนี้สาลชั้นต้นพิพากสายกฟ้องโจทที่กล่าวหาว่าจำเลยยิงผู้ตาย โดยฟังข้อเท็ดจิงว่า จำเลยยิงไนขณะที่ผู้ตายขึ้นคร่อมจะกะทำชำเราภรรยาจำเลย เปนการป้องกันพอสมควนแก่เหตุ
โจทอุธรณ์ สาลอุธรณ์เชื่อว่าจำเลยยิงไนขณะที่ผู้ตายแอบหยู่ข้างมุ้งที่ภรรยาจำเลยนอน พิพากสาลงโทสจำเลยตามกดหมายอาญามาตรา ๒๔๙
จำเลยดีกา สาลดีกาเห็นว่าข้อเท็ดจิงได้ความว่าไนงานมหรสพและออกร้านของเรือนจำภาคคลองไผ่ ภรรยาจำเลยได้ช่วยหยู่ที่ร้านนางเหรียนภรรยานายประพันธ์ผู้คุมครั้นเวลา ๒๔ น. งานเลิกร้านต่าง ๆไนงานก็ปิด ภรรยาจำเลยกับนางเหรียนนอนอยู่ไนห้างหลังร้านมุ้งเดียวกัน ครั้นเวลา ๒ น. ผู้ตายหนีการควบคุมเข้าไปไนห้องที่ภรรยาจำเลยนอน จำเลยเปนผู้คุมซึ่งได้รับมอบไห้เปนผู้ดูและรักสาความสงบเรียบร้อยไนงานและยังคงเดินตรวดตราหยู่สังเกตเห็น จึงมาปลุกนายประพันธ์ว่าคนเข้าหาภรรยาจำเลย ไห้นายประพันธ์นำจำเลยเข้าไปนายประพันธ์จึงนำจำเลยเข้าไปไนห้องและเลิกมุ้งดู จำเลยเห็นผู้ตายหยู่ไนห้องนั้น จึงยิงผู้ตาย จึงน่าเชื่อจำเลยยิงผู้ตายขณะที่ผู้ตายแอบหยู่นอกมุ้ง ดังนั้น จำเลยจะถือว่ากะทำโดยป้องกันไม่ได้เพราะร้านนั้นไม่ไช่ร้านของจำเลย และผู้ตายมิได้ทำอะไรแก่ภรรยาจำเลย จึงพิพากสายืนตามสาลอุธรณ์
