แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทฟ้องอ้างสิทธิตามเขตโฉนดมิได้อ้างว่าตนมีสิทธิถึงที่วิวาทซึ่งเปนที่นอกโฉนด โจทไม่มีทางชนะคดี เพราะเปนการเกินคำขอ
ย่อยาว
โจทฟ้องว่าโจทเปนเจ้าของที่ดินแปลงหนึ่งโดยได้รับซื้อจากการขายทอดตลาดของสาล ที่แปลงนี้เดิมทิสตะวันออกติดทางเดินริมแม่น้ำน่าน พายหลังกะแสน้ำไหลเซาะทางเดินนั้นพังหายไป และพังเข้ามาถึงที่แปลงนี้ด้วย ฉนั้นที่แปลงนี้ทางทิสตะวันออกจึงติดแม่น้ำน่าน จำเลยได้บังอาดบุกรุกเข้ามาทำลายมัคผลซึ่งโจทปลูกทำไว้ที่ข้างตลิ่งตั้งแต่ริมตลิ่งจนจดแม่น้ำน่านตรงหน้าที่ดินโจทจึงขอให้ขับไล่ ชั้นพิจารนาโจทนำชี้ว่าที่ตามโฉนดข่องโจททางด้านตะวันออกมีเพียงเส้นหมายอักสร (ข) ไนแผนที่วิวาท ต่อจากเส้นหมายอักสร (ข) ออกไปเดิมเปนที่ว่าง ส่วนที่วิวาทหยู่นอกโฉนดของโจท
สาลชั้นต้นพิจารนาแล้วฟังว่า ที่รายวิวาทเปนที่ชายตลิ่งแม่น้ำน่าน เปนสาธารณะสมบัติตามประมวนกดหมายแพ่งฯ มาตรา ๑๓๐๔ (๒) ผู้ไดจะครอบครองหรือเอาเปนกัมสิทธิไม่ได้ โจทเปนเจ้าของที่ดินบนฝั่งมีสิทธิที่จะไช้ที่ชายตลิ่งนั้นได้และมีสิทธิที่จะห้ามผู้อื่นมิให้มากีดขวางบังหน้าที่ดินได้ จึงพิพากสาให้ขับไล่
จำเลยอุธรณ์ สาลอุธรณ์เห็นว่าที่วิวาทเปนที่ชายตลิ่งเปนสาธารนะสมบัติของแผ่นดินตามประมวนแพ่งฯ มาตรา ๑๓๐๔ (๒) โจทไม่มีสิทธิฟ้องขับไล่แม้จำเลยจะปลูกยางกีดหน้าที่ดินของโจท โจทก็ไม่ได้ฟ้องจำเลยไนทางนั้น จึงพิพากสายกฟ้อง
โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่าโจทฟ้องอ้างสิทธิตามเขตโฉนด โจทมิได้อ้างว่าตนมีสิทธิถึงที่วิวาทซึ่งเปนที่นอกโฉนดประการได
ฉนั้นเมื่อปรากตว่าที่วิวาทหยู่นอกเขตโฉนดโจทก็ไม่มีทางชนะคดีได้ จึงพิพากสายืนตามสาลอุธรณ
