แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าที่ดินพิพาทราคา 1,400 บาทเป็นของจำเลยศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ที่ดิน 3 ใน 4 เป็นของโจทก์ทั้งสาม อีกส่วนหนึ่งเป็นของจำเลย ที่ดิน 3 ใน 4 นี้ราคา 1,050 บาท ถือว่าศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ไขคำพิพากษาศาลชั้นต้นเล็กน้อย ฎีกาของจำเลยเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงจึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 248
ย่อยาว
โจทก์ทั้งสามฟ้องเรียกที่ดิน 8 ไร่ราคา 1,400 บาทจากจำเลยและให้จำเลยชำระค่าเสียหายอีก 500 บาท
จำเลยต่อสู้ว่าที่พิพาทเป็นของจำเลย
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า ที่ดินพิพาทเป็นของจำเลยให้ยกฟ้อง
โจทก์ทั้งสามอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้แบ่งที่นาพิพาทออกเป็น 4 ส่วน ให้โจทก์ได้คนละหนึ่งส่วน จำเลยได้หนึ่งส่วน ส่วนคำขอเรื่องค่าเสียหายให้ยกเสีย
จำเลยฎีกาว่าที่พิพาทเป็นของจำเลย ถ้าจะแบ่งให้โจทก์ก็ควรให้เพียง 2 ใน 3 ส่วน
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าที่พิพาทราคา 1,400 บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้คำพิพากษาของศาลชั้นต้น ให้ที่ดิน 3 ใน 4 ส่วน ซึ่งมีราคา 1,050 บาท เป็นของโจทก์ทั้งสาม เช่นนี้ ถือได้ว่าศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ไขคำพิพากษาศาลชั้นต้นเล็กน้อย ฎีกาของจำเลยซึ่งเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงจึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย
พิพากษาให้ยกฎีกาของจำเลย
