แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ซื้อรถจักรยานยนต์จากผู้ที่ตั้งร้านค้าขายรถประเภทเดียวกัน ซึ่งถือเป็นพ่อค้าขายของชนิดนั้น แม้จะปรากฏว่ารถคันที่ซื้อมานั้นผู้ขายผิดสัญญาเช่าซื้อกับเจ้าของเดิม ผู้ซื้อก็ยังมีสิทธิ์ที่จะยังไม่คืนรถให้แก่เจ้าของเดิม เว้นแต่เจ้าของเดิมจะชดใช้ราคาให้แก่ผู้ซื้อ
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าของรถจักรยานยนต์ ๑ คัน โดยซื้อผ่อนใช้จากนายจุ้น ทับเที่ยง ได้ชำระเงินครบแล้ว จำเลยเอารถไป ขอให้บังคับจำเลยคืนรถให้โจทก์ หากคืนไม่ได้ก็ให้ใช้เงิน ๕,๐๐๐ บาท
จำเลยให้การว่ารถคันพิพาทเป็นของจำเลยนายจุ้น ทับเที่ยง ซื้อจากจำเลยแล้วผิดสัญญาเช่าซื้อ กรรมสิทธิ์ในรถจึงยังเป็นของจำเลย นายจุ้น ทับเที่ยง ไม่มีสิทธิ์นำไปขายให้โจทก์ ขอให้ศาลยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นเรียกนายจุ้น ทับเที่ยง เข้าเป็นโจทก์ร่วมตามคำร้องของโจทก์ โจทก์ร่วมแถลงว่า ได้ขายรถพิพาทให้โจทก์และโจทก์ได้ชำระราคาครบถ้วนแล้ว
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยให้จำเลยใช้ราคารถพิพาทให้โจทก์ จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า โจทก์ได้ซื้อรถรายพิพาทจากร้านค้าของโจทก์ร่วมโดยวิธีผ่อนส่ง ได้ชำระราคาครบถ้วนและรับมอบรถไปจากโจทก์ร่วมแล้ว และฟังได้ต่อไปว่าเดิมรถรายพิพาทเป็นของจำเลย โจทก์ร่วมเข้าซื้อไปจากจำเลยเอาไปขาย แต่โจทก์ร่วมไม่ชำระเงินค่าเช่าซื้อให้จำเลย ศาลเห็นว่าโจทก์ซื้อรถรายพิพาทมาโดยสุจริตจากโจทก์ร่วมซึ่งตั้งร้านค้าอยู่ที่ตลาดและขายรถจักรยานยนต์ชนิดเดียวกับรถรายพิพาท โจทก์ร่วมจึงเป็นพ่อค้าขายของชนิดนั้น โจทก์จึงมีสิทธิ์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๓๓๒ ที่จะยังไม่คืนรถรายพิพาทให้จำเลย เว้นแต่จำเลยจะชดใช้ราคาตามจำนวนที่โจทก์ซื้อมาเมื่อจำเลยขายรถพิพาทแก่ผู้อื่นไปแล้ว ย่อมต้องรับผิดคืนเงิน ๕,๐๐๐ บาทแก่โจทก์
พิพากษากลับ บังคับคดีตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น.
