แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การค้ำประกันมีแต่หลักฐานเป็นหนังสือก็เป็นการเพียงพอเซ็นชื่อเป็นภาษาจีนนับว่าเป็นลายมือชื่อตาม ป.พ.พ.มาตรา 9 ลายมือชื่อจะเป็นภาษาใดก็ตามไม่ใช่แกงใดหรือเครื่องหมายอย่างอื่นจึงไม่จำต้องมีพะยานรับรองบอกว่าเป็นลายมือชื่อผู้นั้นผู้นี้
ย่อยาว
ได้ความว่า อ.ทำสัญญากู้เงินโจทก์ไป ๖๐๐ บาท จำเลยเซ็นชื่อเป็นภาษาจีนในหนังสือค้ำประกัน อ.อพยพไปต่างจังหวัดแลไม่มีทรัพย์ โจทก์จึงฟ้องจำเลยซึ่งเป็นผู้ค้ำประกันให้ใช้เงิน
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามประมวลแพ่งมาตรา ๖๘๐ การค้ำประกันมีแต่หลักฐานเป็นหนังสือก็พอแล้ว เอกสารที่โจทก์ฟ้องเป็นหลักฐานแห่งการค้ำประกันเพียงพอแล้ว และเห็นว่าลายมือชื่อจำเลยซึ่งเซ็นเป็นภาษาจีนนั้น นับว่าเป็นลายมือชื่อตามประมวลแพ่ง ฯ มาตรา ๙ ลายมือชื่อจะเป็นภาษาใดก็ตามหาต้องมีบอกว่าเป็นลายมือชื่อผู้ใดไม่ จึงพิพากษาให้จำเลยใช้เงินแก่โจทก์ ยืนตามศาลล่าง
