แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อมีกฎหมายใหม่แก้ไขความในกฎหมายเก่าเฉพาะบางบทมาตรา โดยบัญญัติให้ยกเลิกบทมาตราเก่าและให้ใช้ความตามกฎหมายใหม่แทนเช่นนี้ โจทย์ฟ้องอ้างมาตราตามเก่าก็ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยโดยว่าจำเลยที่ ๑ ได้รับอนุญาตให้จำหน่ายสุราแล้วได้ให้จำเลยที่ ๒ จำหน่ายเกินจำนวนที่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน ขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ส.๑๒๔๘ มาตรา ๒๕,๒๖,๔๓,๔๘ และกฎหมายอาญามาตรา ๖๓ ศาลชั้นต้นงดสืบพยานวินิจฉัยว่ามาตรา ๒๕,๒๖ พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ.๑๒๔๘ ซึ่งเป็นบทกำหนดโทษสำหรับความผิดคดีนี้ ที่โจทก์อ้างมาท้ายฟ้อง ได้ถูกยกเลิกแล้วโดย พ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.๒๔๗๖ เมื่อโจทก์อ้างบทกฎหมายที่ยกเลิกแล้ว ก็ไม่ต่างอะไรกับไม่ได้อ้างบทกฎหมายเลย จะถือว่าโจทก์อ้างฐานความผิดหรือบทมาตราผิดไม่ได้ พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าที่โจทก์อ้าง พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ส.๑๒๔๘ มาตรา ๒๕,๒๖ มาท้ายฟ้อง ขอให้ลงโทษจำเลย ศาลอาจลงโทษตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.๒๔๗๖ มาตรา๕,๖ ซึ่งได้บัญญัติเปลี่ยนความขึ้นใหม่ในมาตรา ๒๕,๒๖ ได้ จึงพิพากษาให้ศาลดำเนินการพิจารณาต่อไปและพิพากษาตามรูปคดี
จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าข้อบัญญัติในมาตรา ๒๕,๒๖ แพ่ง พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ.๑๒๔๘ ยังมิได้ถูกยกเลิกเด็ดขาดเสียทีเดียว เพราะมาตรา ๕ แห่ง พ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.๒๔๗๖ บัญญัติให้ยกเลิกมาตรา ๒๕ แห่งกฎหมายภาษีชั้นใน จ.ศ.๑๒๔๘ และใช้ความต่อไปนี้แทน ฯลฯ และมาตรา ๖ บัญญัติว่าให้ยกเลิกมาตรา ๒๖ แห่งกฎหมายภาษีชั้นใน จ.ส.๑๒๔๘ และใช้ความต่อไปนี้แทน ฯลฯ ดังนี้จึงเห็นได้ว่าความที่บัญญัติไว้ในมาตรา ๕,๖ แห่งพ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.๒๔๗๖ ให้ยกไปใช้บังคับแทนบทบัญญัติในมาตรา ๒๕,๒๖ แห่ง พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ.๑๒๔๘ การที่โจทก์อ้างมา จึงอาจมีทางลงโทษจำเลยได้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
