แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ในเรื่องห้ามขนสุราข้ามเขตโดยไม่ได้รับอนุญาตนั้น จะถือเขตตามพระราชบัญญัติปกครองท้องที่ไม่ได้ ถ้าหากโจทก์นำสืบถึงเขตตามพระราชบัญญัติภาษีชั้นในไม่ได้ ก็ลงโทษจำเลยไม่ได้
ย่อยาว
คดีนี้ โจทก์ฟ้องว่า จำเลยขนสุราข้ามเขตจังหวัด ขอให้ลงโทษตามกฎหมายภาษีชั้นใน จุลศักราช 1248 มาตรา 11, 12 และริบของกลาง
ศาลชั้นต้นสืบพยานเรื่องเขตขนสุรา 1 ปากแล้ววินิจฉัยว่าเขตตำบลที่ห้ามขนสุราข้ามตามมาตรา 11 นั้น มีความหมายถึงเขตนายอากรซึ่งบัดนี้เขตนายอากรไม่มีแล้ว และไม่มีกฎหมายฉบับใดให้ใช้ตำบลตามพระราชบัญญัติปกครองท้องที่แทน จึงลงโทษจำเลยไม่ได้ พิพากษาให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า เขตตำบลต้องถือตามเขตตามพระราชบัญญัติปกครองท้องที่ คดีนี้ปรากฏว่าจำเลยขนข้ามเขตจังหวัดอีกด้วยพิพากษากลับ ให้ลงโทษจำเลย
จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า ตามมาตรา 11 ประกอบด้วยมาตรา 15ย่อมแสดงความมุ่งหมายว่า การขนย้ายน้ำสุราจากตำบลหนึ่งไปถึงตำบลอื่นที่จะเป็นผิดฐานไม่ได้รับอนุญาตนั้น ก็คือขนไปต่างตำบลที่ตั้งของนายอากรแขวงเท่านั้น ต่อมาเมื่อได้ประกาศใช้พระราชบัญญัติภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติมแล้ว ก็ได้แต่งตั้งเจ้าพนักงานสำหรับเก็บภาษีชั้นในแทนนายอากร แต่ไม่ปรากฏว่าเขตขนย้ายสุราตามพระราชบัญญัติภาษีชั้นในนั้น ให้ถือตามพระราชบัญญัติปกครองท้องที่เมื่อโจทก์แสดงไม่ได้ว่า เขตตำบลตามกฎหมายที่กล่าวอ้างมีอยู่อย่างใดก็ไม่มีทางลงโทษจำเลยได้ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
