แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์จะลงโทษฐานรับของโจรมิได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทั้ง ๒ สมคบกันลักโคเขาไปและฆ่าโคนั้นโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน ขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญามาตรา ๒๙๓ – ๒๙๔ และพ.ร.บ.ฆ่าโคกระบือสุกรตามหัวเมือง ม.๘
ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงว่า นายแก้วผู้เดียวเป็นผู้ลักโค แต่นายอ้วนได้สมคบกับนายแก้วในการฆ่าโครายนี้ พิพากษาลงโทษนายแก้วในการฆ่าโครายนี้ พิพากษาลงโทษนายแก้วจำเลยฐานลักทรัพย์มีกำหนด ๑ ปีตามมาตรา ๒๙๔ และลงโทษนายอ้วนฐานรับของโจรตามมาตรา ๓๒๑ จำคุก ๘ เดือน และลงโทษจำเลยฐานฆ่าโคโดยมิได้รับอนุญาตอีกกะทงหนึ่งปรับคนละ ๔๐ บาท
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่าคดีนี้โจทก์ฟ้องจำเลยฐานลักทรัพย์มิได้กล่าวข้อเท็จจริงฐานรับของโจรไว้ในฟ้องเลย คดีนี้เกิดภายหลังประมวลวิธีพิจารณาอาญาตามมาตรา ๑๕๘ และ ๑๙๒ แห่งกฎหมายนั้นเห็นว่าจะลงโทษจำเลยฐานรับของโจรมิได้ จึงคงลงโทษนายอ้วนจำเลยฐานฆ่าโคโดยมิได้รับอนุญาตแต่กะทงเดียว
