แหล่งที่มา : สำนักวิชาการ
ย่อสั้น
คำสั่งของศาลล้มละลายกลางที่ยกคำร้องของจำเลยทั้งสามที่ขอให้เพิกถอนกระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบ มิใช่คำสั่งอย่างใดอย่างหนึ่งตาม พ.ร.บ.จัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลายฯ มาตรา 24 วรรคสอง ที่จะอุทธรณ์ได้อุทธรณ์ของจำเลยทั้งสามจึงต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ และไม่มีกรณีที่ศาลฎีกาจำต้องแก้ไขข้อผิดพลาดตามมาตรา 26 วรรคสี่ ที่ศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งรับอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสามมาจึงไม่ชอบ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากโจทก์ยื่นฟ้องต่อศาลล้มละลายกลางขอให้มีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ของจำเลยทั้งสามเด็ดขาดและพิพากษาให้ล้มละลาย ศาลมีคำสั่งรับคำฟ้อง และนัดพร้อมในวันที่ 23 มิถุนายน 2549 ต่อมาวันที่ 25 เมษายน 2549 โจทก์ยื่นคำร้องขอถอนฟ้องเนื่องจากไม่ประสงค์จะดำเนินคดีแก่จำเลยทั้งสามอีกต่อไป ศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งว่า จำเลยทั้งสามยังไม่ยื่นคำให้การ อนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้อง จำหน่ายคดีออกจากสารบบความ
จำเลยทั้งสามยื่นคำร้องว่า คำสั่งศาลล้มละลายกลางที่อนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้องศาลมิได้สั่งในวันนัดพร้อมและมิได้ถามจำเลยทั้งสามก่อนว่าจะคัดค้านหรือไม่จึงไม่ชอบด้วยพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ.2483 มาตรา 11 และพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย พ.ศ.2542 มาตรา 14 ประกอบประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 27 ขอให้เพิกถอนกระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบ
ศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งว่า กรณีมิใช่กระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบเพราะจำเลยทั้งสามยังไม่ยื่นคำให้การ จึงสามารถอนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้องได้โดยไม่จำต้องสอบถามจำเลยทั้งสามก่อน ให้ยกคำร้อง
จำเลยทั้งสามอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีล้มละลายวินิจฉัยว่า “คดีนี้จำเลยทั้งสามยื่นคำร้องขอให้เพิกถอนกระบวนพิจารณาที่ผิดระเบียบ ศาลล้มละลายกลางพิจารณาแล้วมีคำสั่งยกคำร้อง คำสั่งศาลล้มละลายกลางดังกล่าวต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายกลางมีคำสั่งรับอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสามจึงไม่ชอบ และไม่มีกรณีที่ศาลฎีกาจำเป็นต้องแก้ไขข้อผิดพลาดตามมาตรา 26 วรรคสี่ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย”
พิพากษายกอุทธรณ์จำเลยทั้งสาม
