แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
อำเภอสัญญายอมความประมวลแพ่ง ม. 249 สัญญาแปลงนี้ใหม่ ผู้ค้ำประกันที่ไม่รู้เห็นตามสัญญาใหม่ไม่ผูกพัน(ฎีกาที่ 212/2473)
ย่อยาว
คดีนี้ได้ความว่า เมื่อวันที่ ๙ กันยายน พ.ศ. ๒๔๗๓ จำเลยที่ ๑ ได้กู้เงินจากโจทก์ ๒๔๒ บาท โดยจำเลยที่ ๒ เป็นผู้ค้ำประกันกำหนดเวลาใช้เงินภายใน ๗ เดือน ครั้นครบกำหนดผู้กู้ไม่ใช้เงิน โจทก์กับจำเลยที่ ๑ ได้ไปทำสัญญายอมความต่อหน้ากรมการอำเภอขึ้นอีกฉะบับหนึ่งโดยจำเลยที่ ๒ ไม่รู้เห็นตามสัญญายอมความนั้น มีปัญหาว่า จำเลยที่ ๑ แลจำเลยที่ ๒ ต้องรับตามสัญญายอมความที่กรมการอำเภอทำให้นั้นหรือไม่
ศาลฎีกาตัดสินว่า พ.ร.บ.ปกครองท้องที่ พ.ศ. ๒๔๕๗ ม.๑๐๘ กำหนดอำนาจของกรมการอำเภอในการออกหมายเรียกจำเลยเท่านั้น ไม่ได้กำหนดอำนาจกรมการอำเภอในการทำสัญญายอมความที่คู่กรณีมาขอให้ทำ แต่สัญญายอมความในคดีนี้เป็นสัญญาแปลงหนี้ใหม่ ใช้ได้ตามกฎหมายสัญญากู้เดิมระงับไปตามประมวลแพ่ง ม. ๓๔๕ จำเลยที่ ๒ ผู้ค้ำประกันจึงไม่ต้องรับผิดแต่ไม่ตัดสิทธิโจทก์ที่จะฟ้องจำเลยที่ ๑ ตาม สัญญายอมความนั้น
